Jarosław Domiński

Modernizacja gospodarstw rolnych – nabór od 29 czerwca


Od 29 czerwca do 28 lipca 2017 r. w oddziałach regionalnych oraz biurach powiatowych ARiMR będzie można złożyć wnioski o przyznanie pomocy na operacje typu "Modernizacja gospodarstw rolnych" PROW 2014-2020.

Wsparciem objęte będą inwestycje realizowane przez gospodarstwa prowadzące produkcję w zakresie prosiąt, mleka krowiego lub bydła mięsnego.

Maksymalna wysokość wsparcia wynosi dla:

  • rozwoju produkcji prosiąt (sektor A) – 900 tys. zł;
  • rozwoju produkcji mleka krowiego  (sektor B) – 500 tys. zł;
  • rozwoju produkcji bydła mięsnego (sektor C) – 500 tys. zł.

Zakres inwestycji musi być związany bezpośrednio z budową, modernizacją budynków inwentarskich, w tym ich wyposażaniem, lub adaptacją innych istniejących w gospodarstwie budynków na budynki inwentarskie, w tym ich wyposażaniem, lub budową lub modernizacją magazynów paszowych w gospodarstwach, w których jest prowadzona produkcja zwierzęca, w tym ich wyposażaniem, oraz kosztów ogólnych.

Pomoc będzie udzielana w formie refundacji części poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji. Poziom dofinansowania wynosić będzie standardowo 50% poniesionych kosztów kwalifikowanych.

Może on być wyższy i wynieść 60%, ale tylko w przypadku gdy o pomoc ubiega się młody rolnik lub gdy wniosek o wsparcie składa wspólnie kilku rolników.

O pomoc mogą ubiegać się rolnicy, których gospodarstwa mają ściśle określoną wielkość ekonomiczną. I tak w przypadku inwestycji w produkcję prosiąt (obszar Awielkość ekonomiczna gospodarstwa musi być nie mniejsza niż 10 tys. euro i nie większa niż 250 tys. euro.

Natomiast jeżeli rolnik planuje inwestycje związane z produkcją mleka krowiego (obszar B) czy bydła mięsnego (obszar Cwielkość ekonomiczna gospodarstwa musi być nie mniejsza niż 10 tys. euro i nie większa niż 200 tys. euro.

Wyjątek stanowią gospodarstwa osób wspólnie wnioskujących. W takim przypadku wielkość ekonomiczna pojedynczego gospodarstwa może być mniejsza od 10 tys. euro, przy czym suma wielkości ekonomicznej wszystkich gospodarstw musi wynosić co najmniej 15 tys. euro, a po zrealizowaniu inwestycji, wielkość ekonomiczna gospodarstwa każdego z wspólnie wnioskujących rolników osiągnie wartość co najmniej 10 tys. euro.

Wnioski podlegają punktacji, która decyduje o kolejności przysługiwania pomocy.

Punkty można otrzymać za:

a)      zwiększenie liczby zwierząt, których inwestycja dotyczy;

b)      uczestnictwo w unijnym lub krajowym systemie jakości żywności (rolnik musi wykazać związek pomiędzy planowaną inwestycją, a systemem w którym uczestniczy);

c)       uczestnictwo w systemie rolnictwa ekologicznego (suma powierzchni gruntów ornych, sadów, łąk trwałych i pastwisk trwałych w gospodarstwie objętych tym systemem stanowił co najmniej 50% sumy wszystkich posiadanych gruntów);

d)      wiek – młodzi rolnicy mający nie więcej niż 40 lat;

e)      inwestycje służące ochronie środowiska naturalnego lub zapobiegające zmianie klimatu.

Szczegółowe informacje  na temat typu operacji „Modernizacja gospodarstw rolnych” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji w gospodarstwach rolnych” PROW 2014–2020 dostępne są na stronie ARiMR www.arimr.gov.pl

 

Informacji udzielają:

1) Kujawsko-Pomorski OR ARiMR    tel. 56 619 83 00  i pod numerem bezpłatnej infolinii 800 38 00 84,

2) KPODR w Minikowie    tel. 52 386 72 33.

Źródło: ARiMR

Grażyna Drążkowska

KPODR w Minikowie

Konferencja – Naturalnie dla koni – lżej dla człowieka

Wchodząc naprzeciw konieczności ujednolicenia wiedzy na temat coraz bardziej popularnych – jednak nie zawsze właściwie stosowanych – metod treningu/pracy z końmi  15 maja w Audytorium Novum Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy zorganizowaliśmy  konferencję pt.: „Naturalnie dla koni – lżej dla człowieka”. Spotkanie zostało zaaranżowane we współpracy Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie wraz z Uniwersytetem Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy oraz Gospodarstwem Agroturystycznym „TU i teraz GO!”.

O wygłoszenie prelekcji, poprosiliśmy osoby wdrażające na co dzień swoim słuchaczom dobrostan zwierząt. Pracują z nimi naturalnymi metodami. Prelekcje poprowadzili: lekarz weterynarii Andrzej Gniazdowski z Uniwersytetu Wrocławskiego, Daria Galant autorka metody współpracy z końmi – Holy Equus (HEQ), Jakub Ciemnoczołowski trener jeździectwa naturalnego, wykładowca na Uniwersytecie Pro Hipico Bon w Sierakowie oraz Joe Turner z Montany w USA – behawiorysta, spec. w dziedzinie psychologii koni. Konferencja zgromadziła 186 osób. Słuchacze mieli okazje nie tylko zapoznać się z właściwymi metodami treningu koni, ale również ze specyfiką charakteru, na który wpływ ma anatomiczna budowa mózgu. 

 

Konferencja „Perspektywy dla rolnictwa ekologicznego”

Tradycyjnie jak co roku, 24 maja br. odbyła się ekologiczna konferencja pn. „Perspektywy dla rolnictwa ekologicznego”. Tym razem w Pokrzydowie spotkało się szerokie grono rolników ekologicznych, przetwórców, jak i konsumentów żywności ekologicznej.  Tegoroczna konferencja skupiała się wokół aspektów produkcyjnych w rolnictwie ekologicznym jak: „Gospodarska nawozowa i kształtowanie żyzności gleby w rolnictwie ekologicznym”, „Metody i środki stosowane w ekologicznej uprawie roślin”. Powyższe tematy przedstawione zostały przez dr Krzysztofa Jończyka pracownia IUNG w Puławach. Bardzo ważny i jednocześnie interesujący okazał się wykład pn. „Organizacja rynku warzyw ekologicznych świeżych i przetworzonych”, wygłoszony przez Pana Piotra Krajewskiego właściciela gospodarstwa ekologicznego w Wilczkowicach Dolnych. Okazało się, że również najnowsze statystyki i trendy w rolnictwie ekologicznym zyskały uznanie i aprobatę, wśród wszystkich uczestników konferencji.

Tym razem była to konferencja ponad wojewódzka, ponieważ z zaproszenia skorzystali również rolnicy ekologiczni z województw ościennych jak pomorskiego, warmińsko-mazurskiego czy nawet mazowieckiego.

Konferencja zorganizowana została przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie, przy wsparciu finansowym Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarski Wodnej w Toruniu.

Jednocześnie  Kujawsko- Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie, dziękuje za wsparcie merytoryczne i nie tylko przedstawicielom Kujawsko-Pomorskiego Stowarzyszenia Producentów Ekologicznych EKOŁAN oraz Firmie BIOFOOD za ufundowanie soków ekologicznych dla uczestników konferencji.

Dziękujemy za zainteresowanie, liczną frekwencję oraz zaangażowanie podczas konferencji. Jednocześnie liczmy na dalszą współpracę oraz kolejne wspólne inicjatywy w zakresie rolnictwa ekologicznego.

Prezentacja – Gospodarka nawozowa i kształtowanie żyzności gleb w rolnictwie ekologicznym

Prezentacja – Metody i środki ochrony roślin stosowane w ekologicznym systemie produkcji

 

Opracowała

Agnieszka Dobosz-Idzik

KPODR Minikowo

Po raz kolejny Eurorzepak w Minikowie

18 maja 2017 roku, Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie wraz z Krajowym Zrzeszeniem Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych w Warszawie po raz kolejny przygotowali Międzynarodowy Dzień Rzepaku. Tematem przewodnim debaty było „Europejskie źródła białka, w tym śruta rzepakowa jako alternatywa dla importu soi”. Na debatę przybyli rolnicy i przedstawiciele zrzeszeń oraz stowarzyszeń z kraju i z zagranicy.

W debacie udział wzięli:  Karol Bujoczek – redaktor naczelny Top Agrar Polska, który prowadził debatę oraz Ryszard Kamiński – Dyrektor KPODR w Minikowie, Matt Culley – Hampshire County Chairman NFU National Farmers Union – reprezentant Anglii, Bogusław Rzeźnicki – Dyrektor Departament Hodowli i Ochrony Roślin MRiRW, Diter Bockey – Refernt UFOP Union zur Forderung von Oel und Proteinpflanzen –  reprezntant z Niemiec, Philippe Dusser – Secretary General EOA European Oilseed Alliance – reprezentant Francji, Juliusz Młodecki – Prezes KZPRiRB. 

Przed dyskusją pani prof. dr hab. Iwona Bartkowiak-Broda z IHAR Oddział w Poznaniu, przeprowadziła krótki wykład jako wprowadzenie do debaty – „Innowacje w wykorzystaniu śruty rzepakowej”. Pani Profesor na początek przedstawiła znaczenie białek zapasowych rzepaku – napiny i krucyferyny a następnie przeszła do przedstawienia możliwości wykorzystania białka na cele spożywcze. Białko rzepakowe może być wykorzystane do produkcji wyrobów piekarniczych, cukrowniczych, do wytwarzania różnych napojów, jako substytut nabiału jajek oraz jako składnik przy produkcji dressingów, sosów i dodatek smakowy. Białko z rzepaku może być wykorzystane nawet przy produkcji produktów pochodzenia mięsnego. W przemyśle istnieje również szeroka możliwość wykorzystania białka rzepakowego, m.in. do produkcji filtrów wodoodpornych, surfaktantów i plastików. Pani Profesor podkreślała też, że białko sojowe w dużym stopniu może zostać zastąpione białkiem rzepakowym, m.in. w żywieniu przeżuwaczy i starszych grup świń.

  Kolejny prelegent pan Adam Stępień – dyrektor Generalny Polskiego Stowarzyszenia Producentów Oleju zaprezentował temat „Biopaliwa jako kluczowy czynnik rozwoju i opłacalności uprawy rzepaku w Polsce i Unii Eurorpejskiej”. Przemysł olejarski w Polsce w ponad 60% pracuje na potrzeby produkcji biokomponentów do paliw oraz dostarcza na rynek duże ilości cennych komponentów paszowych w postaci śruty i makuchu. Warto mieć świadomość, że polski przemysł biopaliw jest nowoczesną branżą i trzecim producentem biodiesla w Europie, a roczny rekord produkcji tego paliwa w kraju wyniósł 850 tys. ton. Sam ten fakt powoduje, że wszelkie zmiany w prawie unijnym mające na celu zmniejszenie wykorzystania biopaliw pierwszej generacji (m.in. olej rzepakowy) uderzą w nasz przemysł, rolnictwo i rynek pracy.

 Podczas debaty wypracowano wspólnie wnioski:

1. Wzrost produkcji roślin białkowych w Polsce i Europie może być odpowiedzią rolnictwa na oczekiwania konsumentów preferujących produkty wolne od GMO. Ale dalszy rozwój ich upraw musi być wspierany poprzez prace hodowlane ukierunkowane na doskonalenie odmianowe.

2. Największym i najbardziej stabilnym źródłem białka paszowego wolnego od GMO jest obecnie w Polsce i Europie śruta rzepakowa.

3. Konieczna jest szersza promocja zastosowania śruty rzepakowej w żywieniu zwierząt, a także prace hodowlane w kierunku poprawy jej jakości żywieniowej.

4. Wielkość produkcji śruty rzepakowej jest ściśle związana z poziomem produkcji biodiesla. Wszelkie próby ograniczenia jego produkcji uderzają w skale podaży śruty rzepakowej, a tym samym otwierają rynek dla importu soi.

5. Wymóg zazielenienia spowodował wzrost produkcji roślin bobowatych (strączkowych) różnych gatunków przydatnych do uprawy w zróżnicowanych warunkach glebowo-klimatycznych. Jednakże istnieje potrzeba umożliwienia rolnikom dalszego stosowania środków ochrony roślin w przypadku gdy zbiory są przeznaczone jako surowiec paszowy (komponenty białkowe) w celu stymulowania wartości dodanej dla bilansu białka w UE.

6. W ostatnich 3 latach obserwujemy w Polsce i Europie obiecujące wyniki plonowania soi bez GMO. Niezbędne jest zatem wspieranie prac hodowlanych w kierunku wyhodowania oraz selekcji odmian dostosowanych do naszych warunków klimatycznych.

Do Minikowa przybyło dużo zainteresowanych rolników oraz doradców rolniczych. Podczas Dnia Rzepaku w Minikowie ponad 300 gospodarzy uprawiających rzepak ozimy mogli porozmawiać z czołowymi hodowcami tej rośliny oraz pod ich opieką oglądać różne odmiany na polach w SDOO w Chrząstowie.

Odmiany rzepaku ozimego zaprezentowały takie czołowe hodowle jak: HR Strzelce, HR Smolice, Euralis, Bayer, Rapool, Saatbau, Syngenta, KWS, Limagrain, ATR Agro Handel. Ponad to w Minikowie można było porozmawiać z serwisantami i przedstawicielami firm, które do zaoferowania mieli sprzęt do siewu precyzyjnego rzepaku oraz do zbioru. Były to firmy: Agro-Land, Agrolmet, Raitech, Inter-Vax, Dramiński. Warto również wspomnieć o firmach, które do zaoferowania mieli technologie ochrony oraz nawożenia rzepaku. Były to instytucje jak: Yara, Invigo, Intermag, Syngenta, Bayer, BASF, Fertical, PSP. Nie zabrakło również pasieki pszczelej państwa Kuś z Nakła, którzy oferowali miała miód rzepakowy.

Goście Eurorzepak 2017

Imię i nazwisko

Instytucja

Krzysztof Ardanowski

Poseł, Zastępca Przewodniczącego Sejmowej Komisji Rolnictwa
 Rozwoju Wsi

Bogusław Rzeźnicki

Dyrektor Departamentu Hodowli i Ochrony Roślin,
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Iwona Gilewicz

Zastępca Dyrektora Wydziału Infrastruktury i Rolnictwa
Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy

prof. dr hab. Iwona Bartkowiak-Broda

Kierownik Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin PIB Oddział w Poznaniu

Prof. dr hab. Edward Gacek

Dyrektor Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej (COBORU)

Adam Stępień

Dyrektor Generalny Polskiego Stowarzyszenia Producentów Oleju

Wojciech Mojzesowicz

Przewodniczący  Rady Społecznej Doradztwa Rolniczego

Juliusz Młodecki

Prezes Krajowego Zrzeszenia Producentów Rzepaku i Roślin Białkowych

Beata Kaliska

Dyrektor Stacji Doświadczalnej  Oceny Odmian w Chrząstowie

Ryszard Kierzek

Prezes Kujawsko-Pomorskiej Izby Rolniczej

Andrzej Kinderman

Wicestarosta Nakielski

Eugeniusz Taraska

Lechpol Sp. z o.o.

Karol Bujoczek

Redaktor naczelny czasopisma TopAgrar

Zofia Pucek

Prezes Zarządu Agro Profil

Phillippe Dusser

EOA European Oilseed Alliance – Francja

Dieter Bockey

UFOP Union zur Forderung von Oel und Protein Pflanzen – Niemcy

Matt Culley

NFU National Farmers Union – Anglia

Karolis Klikunas

Lithuanian Grain Growers Association – Litwa

Darius  Klikunas

Lithuanian Grain Growers Association – Litwa

Zigmas Aleksandravicius

Lithuanian Grain Growers Association – Litwa

Stanislav Vojtkievicius

Lithuanian Grain Growers Association – Litwa

 

Imprezę otwierają – Ryszard Kamiński, dyrektor KPODR i Juliusz Młodecki, prezes KZPRiRB

 prof. dr hab. Iwona Bartkowiak-Broda

Adam Stepień, Dyrektor Generalny Polskiego Stowarzyszenia Producentów Oleju

 

prowadzenie debaty – Karol Bujoczek, top agrar Polska

 

 

 

 Philippe Dusser Secretary General EOA European Oilseed Alliance – Francja

Bogusław Rzeźnicki Dyrektor  Departament Hodowli i Ochrony Roślin MRiRW

 


Matt Culley Hampshire County Chairman NFU National Farmers Union – Anglia


 

Konferencja prasowa po debacie

Konferencja prasowa po debacie

Konferencja prasowa po debacie, goście z Litwy

 

 

 

Pole doświadczalne SDOO w Chrząstowie

Konferencja była zrealizowana ze środków Unii Europejskiej w ramach pomocy technicznej Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie.”
Projekt realizowany przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie.
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach pomocy technicznej Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

 

 

tekst: Adam Piszczek
foto: Jarosław Domiński
KPODR w Minikowie

 

Nagrody na Wystawie Hodowlanej

I Regionalna Wystawa Królików

Skład komisji wyceny królików rasowych:

Przewodniczący: prof. dr hab. Paweł BIELAŃSKI, Instytut Zootechniki Państwowy Instytut Badawczy Balice koło Krakowa                             

Członkowie:

dr hab. Dorota KOWALSKA prof. IZ PIB, Instytut Zootechniki Państwowy Instytut Badawczy Balice koło Krakowa,

mgr inż. Lilianna Beszczyńska, KCHZ  w Warszawie,

mgr inż. Agnieszka Brzezińska, KCHZ w Warszawie.

 

Komisja dokonała wyceny królików 13 maja 2017 r. zgodnie z regulaminem oceny królików na I Regionalnej Wystawie Królików Rasowych, Minikowo 13 -14 Maja 2017 r.

dostępnym na stronie: https://lato.kpodr.pl/index.php/wystawa-zwierzat/

W sumie oceniono 69 sztuk, ras dużych, małych i średnich. Wszyscy hodowcy otrzymali dyplomy za prezentację zwierząt.

 

Po dokonaniu oceny zwierząt komisja przyznała następujące wyróżnienia:

Superczempion, I Regionalna Wystawa Królików w Minikowie

Grzegorz Grajek z Bydgoszczy, za królika rasy biały popielniański – jedynej rodzimej rasy królików (klatka 65)

Czempion ras dużych, I Regionalna Wystawa Królików w Minikowie

Paweł Szpajer z Mroczy, za królika rasy BOS (klatka nr 6)

Wiceczempion ras dużych, I Regionalna Wystawa Królików w Minikowie

Robert Batkowski z Mroczy, za królika rasy BOS (klatka nr 18)

Czempion ras średnich, I Regionalna Wystawa Królików w Minikowie

Kazimierz Korwek z Suszu za królika nowozelandzki biały (klatka nr 31)

Wiceczempion ras średnich, I Regionalna Wystawa Królików w Minikowie

Stanisław Kubiak z Stargardu Szczecińskiego, za królika nowozelandzki biały (klatka nr 29)

Wyróżnienie na I Regionalnej Wystawie Królików w Minikowie

Za najlepsze zwierzę w najtrudniejszej rasie dla Pana Sergiusza Nowackiego z Pomarzany, za królika olbrzym srokacz – najtrudniejszą rasę w chowie królików (klatka 59)

 

 

Wszystkim hodowcom serdecznie gratulujemy i zapraszamy na kolejne wystawy i pokazy organizowane przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie 

Hodowcy prezentujący zwierzęta są członkami Polskiego Związku Hodowców Alpak, który działa od 2012 r.

Celem związku jest:

  1. Podnoszenie świadomości w zakresie chowu i hodowli alp

Wyróżnienia Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

Ze względu na sytuację epizootyczną w kraju (ASF) w wystawie zwierząt, podczas Lata na Wsi (13-14 maja 2017 r.) nie wzięły udziału świnie. Mimo to hodowcy dostali wyróżnienia i nagrody z funduszu promocji mięsa wieprzowego. Wystawiony został namiot POLSUSu, gdzie wyświetlano filmy, na których prezentowano krajowy program hodowlany oraz pokazano chlewnie 10 najlepszych hodowców POLSUSu filia Bydgoszcz.

Poniżej lista wyróżnionych hodowców trzody chlewnej Polskiego Związku Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej "POLSUS"

  1. Agro-Wronie sp.z o.o we Wroniu
  2. Boniecki Robert z Małszyc
  3. Dąbrowski Tadeusz z Wudzynka
  4. Gołaś Paulina z Kijewa
  5. Gręźlikowski Marek z Dobrzejewic
  6. Grzywiński Roman z Ruża
  7. Obryk Anna i Marek z Łowina
  8. Walterski  Daniel z Lipniczek
  9. Waźbiński Józef ze Żnina
  10. Ziółkowski Stanisław z Robakowa

Stefania Czerwińska

 

Pokaz alpak

Hodowcy prezentujący zwierzęta są członkami Polskiego Związku Hodowców Alpak, który działa od 2012 r.

Celem związku jest:

  1. Podnoszenie świadomości w zakresie chowu i hodowli alpak
  2. Realizacja badań w zakresie chowu i hodowli alpak w celu poprawy jakości pogłowia w Polsce
  3. Wspieranie promocji włókna, możliwości przetwórstwa, sprzedaży surowca oraz gotowych wyrobów
  4. Reprezentowanie interesów hodowców w Polsce oraz poza granicami kraju.
  5. Więcej informacji nt. Związku znajdziecie Państwo na stronie https://pzha.pl

  6. Realizacja badań w zakresie chowu i hodowli alpak w celu poprawy jakości pogłowia w Polsce
  7. Wspieranie promocji włókna, możliwości przetwórstwa, sprzedaży surowca oraz gotowych wyrobów
  8. Reprezentowanie interesów hodowców w Polsce oraz poza granicami kraju.

Więcej informacji nt. Związku znajdziecie Państwo na stronie https://pzha.pl

Lista hodowców:

 

 

Eco-alpaca

Wola Miastkowska

tel. 601 91 5524

www.eco-alpaca.pl

 

Alpaki w Polsce

Bujenka

tel. 606 471 471

www.alpaki.pl

 

Alpaki na Okęciu

Warszawa

tel. 504 204 440

 

Alpakarnia P&M

Szyszyńskie Holendry

tel. 693 065 099

www.alpaka.net.pl

 

Alpaki na Kaszubach

Nowa Huta

tel. 660 926 672

www.alpakinakaszubach.eu

 

Alpaka Team

Janikowo Gdańskie

tel. 510 548 115

 

Alpaki Pociecha

Pociecha-Józefów

tel. 501 505 205

Foto. Stanisław Pater i Jarosław Domiński

 

Wyniki Konkursów „Nasze Kulinarne Dziedzictwo-Smaki Regionów” i Turnieju Powiatów

Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów

Laureaci regionalnego etapu XVII edycji konkursu „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów”
na najlepszy produkt żywnościowy oraz na najlepszą potrawę regionalną.

I. W kategorii produktów regionalnych pochodzenia zwierzęcego:

Podkategoria: produkty i przetwory mięsne

I nagroda:

Roman Olszewski

gmina Więcbork, powiat sępoleński

za kiełbasę słoikową domową z Suchorączka

 

Podkategoria: produkty mleczne

I nagroda:

Daniel Żurkowski

gmina Łabiszyn, powiat żniński

za Lody Cassate z Łabiszyna

 

I nagroda:

Gospodarstwo Rolne Ślesin sp. z o.o.

gmina Nakło nad Notecią, powiat nakielski

za ser Hrabiny 

 

Wyróżnienia w kategorii produkty zwierzęce:

Małgorzata Wesołowska

gmina Dobrcz, powiat bydgoski

za serek smażony Małgosi z Wudzynka

 

II. W kategorii produktów i przetworów pochodzenia roślinnego

Podkategoria: przetwory owocowe

I nagroda:

Małgorzata Górecka

gmina Cekcyn, powiat tucholski

za rajską konfiturę z Starego Sumina

 

Podkategoria: wyroby cukiernicze

I nagroda:

Agata Minda

gmina Nakło nad Notecią, powiat nakielski

za babę muślinową (inaczej zwaną Sakramentka) z Olszewki

 

I nagroda: 

Renata Dzik

gmina Dobre, powiat radziejowski

za kujawskie ciasto marchewkowe z Bronisława

 

Wyróżnienia w kategorii produkty i przetwory pochodzenia roślinnego:

Stowarzyszenie „Kuchnia pałucka” Krzysztof Leśniewski

gmina Barcin, powiat żniński   

za wiśnie w occie z Dąbrówki Barcińskiej       

 

Marlena Czajkowska

gmina Cekcyn, powiat tucholski

za domową kapustę kiszoną z kminkiem z Zalesia 

 

Mirosława Falkowska

gmina Lipno, powiat Lipno   

za szare ciastka z Popowa  

 

III. W katagorii napoje regionane:

Podkategoria: napoje alkoholowe

 

I nagroda:

Mieczysława Rosentreter

gmina Gostycyn, powiat tucholski

za Złoty trunek – koniak z Gostycyna

 

Wyróżnienia w kategorii napoje regionalne:

Katarzyny Rymarz „Makowe lato” – Herbaty Ziołowe Ręcznie Robione

gmina Dobrcz, powiat bydgoski

za „Leśną nimfę” – herbatę naturalną z Sienna

 

Elżbieta Weyna

gmina Gostycyn, powiat tucholski

za „Skarb białego lata” Czeremchówkę z Gostycyna

 

Katarzyna Malesa

gmina Tłuchowo, powiat lipnowski

za sok z owocu czarnego bzu z prądem z Tłuchowa

 

IV. Inne produkty regionalne:

I nagroda:

Grażyna Jędrzejewska

gmina Tłuchowo, powiat lipnowski    

za serokaszowiec z dynią z Tłuchowa

 

Wyróżnienia:

Halina Koch

gmina Iwiec, powiat tucholski

za pierogi grzybowe z Borów z Ostrowa

 

Perła 2017

Marzena Przytarska

gmina Gostycyn, powiat tucholski

za piołunówkę tucholską „Piorunówka” z Przyrowy

 

Aurelia Komorowska-Toporek

gmina Dobrcz, powiat bydgoski

za śliwki korzenne Aurelii z Kusowa 

 

Teresa Tuszyńska

gmina Osięciny, powiat radziejowski

za ser biały z Pułkownikowa 

 

Iwona Lorenc

gmina Osięciny, powiat radziejowski

za kujawskie powidła śliwkowe z Pieńk Kościelskich

 

 

NAJLEPSZA POTRAWA REGIONALNA:

Fundatorem nagród na "Najlepszą potrawę regionalną" była Agencja Rynku Rolnego

 

I miejsce      

Gospodarstwo Agroturystyczne Katarzyna i Patrycja Przybylska   
  Józefinka 31, 88-190 Barcin  
za pierogi z okrasą kaczą i cebulką oraz kaczkę faszerowaną          

 

II miejsce     

Siedlisko przy bukach 
Budy 18, 87-325 Bobrowo
za pasztet z gęsiną oraz królik w maślance z kaszą i karmelizowaną marchewką

 

III miejsce   

KGW w Okalewku
  za zupę grzybową na kwasie z kapusty kiszonej z kluskami ziemniaczanymi oraz pierogi z kapustą i grzybami

 

Perła 2017
Gospodarstwo Agroturystyczne Katarzyna i Patrycja Przybylska

 Józefinka 31, 88-190 Barcin 
za pierogi z okrasą kaczą i cebulką oraz kaczkę faszerowaną

 

 

 

„Turniej Powiatów”

14 maja odbyła się pierwsza edycja konkursu „Turniej Powiatów”. Spośród 19 powiatów naszego województwa zgłosiło się aż 15 – każdy reprezentowany przez drużynę składającą się
z przedstawiciela Starostwa Powiatowego, doradcy terenowego Powiatowego Zespołu Doradztwa Rolniczego oraz przynajmniej dwóch członków innych instytucji aktywnie wspierających środowisko wiejskie (KGW, LGD i inne).

Emocji nie brakowało. Każda drużyna zmierzyła się bowiem z wieloma zadaniami, po to aby wyłonić ten jeden, najlepszy w 2017 roku zespół.

I tak oto:

I miejsce w „Turnieju Powiatów” i  tytuł najlepszego powiatu zdobył POWIAT BYDGOSKI reprezentowany przez Andrzeja Kubiaka, Ewelinę Lewandowską, Jadwigę Modrzejewską, Iwonę Zaborowską, Bogumiłę Ziomkowską i Bożenę Misiak.

II miejsce zajął POWIAT TUCHOLSKI reprezentowany przez Mariannę Weilandt, Annę Kulesza, Zenobię Majkę, Dorotę Pestkę, Monika Przytarską i Józefa Przytarskiego.

III miejsce zajął POWIAT WĄBRZESKI reprezentowany przez Bożenę Szpryniecką, Annę Sobieską, Annę Janowską, Annę Turbak, Urszulę Chmielewską i Barbarę Krukowską.

 

Przyznano również nagrody indywidualne za najlepszy wynik w danej konkurencji:

Stoisko Powiatowe: Elżbieta Przekwas – powiat radziejowski

Kulinarny produkt regionalny: Urszula Nowakowska – powiat radziejowski

Rękodzieło: Karina Wroniecka – powiat toruński

Ze zdrowiem na Ty: Iwona Zaborowska – powiat bydgoski

Najdłuższa obierka: Ewa Kupska – powiat żniński

Ubijanie piany: Jadwiga Modrzejewska – powiat bydgoski

Test smaku: Anna Sobieska – powiat wąbrzeski

Test wiedzy: Joanna Seklecka-Tarka – powiat włocławski

Wszystkim uczestnikom dziękujemy za dział i zapraszamy na  kolejne zmagania!

 

KARTA SUMY OCEN Turniej Powiatów

L.p.

Powiat

Stoisko powiatowe

Kulinarny produkt regionalny

Rękodzieło

Ze zdrowiem na Ty

Najdłuższa obierka

Test smaku

Ubijanie piany

Test wiedzy

Razem

1

BRODNICKI

8

9

13

11

14

4

8

16

83

2

BYDGOSKI

8,66

9,66

15,5

12

5

16

15

18

99,82

3

CHEŁMIŃSKI

6,66

0

14

9

10

4

4

0

47,66

4

TORUŃSKI

7,33

0

20

9

9

4

14

19

82,33

5

INOWROCŁAWSKI

6,33

10

15

8

2

4

10

18

73,33

6

MOGILEŃSKI

8

9,33

11

0

13

4

5

18

68,33

7

NAKIELSKI

7,33

10

10

11

8

16

0

18

80,33

8

RADZIEJOWSKI

13,33

14

3

8

1

8

9

18

74,33

9

RYPIŃSKI

6,66

11,33

9

9

12

8

11

17

83,99

10

SĘPOLEŃSKI

6,66

11,33

19

10

11

8

3

18

86,99

11

ŚWIECKI

10

12,33

17

7

3

4

6

18

77,33

12

TUCHOLSKI

12,33

13,33

15,5

9

7

8

7

16

88,16

13

WĄBRZESKI

6,66

12,66

5,5

10

6

16

13

18

87,82

14

WŁOCŁAWSKI

9,33

12

10,5

7

4

8

12

19

81,83

15

ŻNIŃSKI

8,66

8,33

10

10

15

12

2

19

84,99

 

 

 


 

LATO NA WSI – 13-14 maja

LATO na WSI – Święto smaku i Tradycji 

Ponad 250 wystawców, 25 tysięcy zwiedzających, wielka wystawa ogrodnicza, twórczość ludowa, pokazy kulinarne, wystawy i konkursy – to wszystko było na Targach Turystyczno-Ogrodniczych LATO NA WSI Święto Smaku i Tradycji w Minikowie. Kto nie był – niech żałuje.

 Dobre,

 lepsze,

 Kujawsko – Pomorskie

Jedenastoletni Józio składa latawca. Do Minikowa dotarł aż spod Warszawy, dokładnie z Lipkowa. – Przyjechałem z rodzicami i psem samoyedem. Mama i tata są na wystawie psów a ja się nudziłem, więc przyszedłem tutaj i wziąłem się za składanie latawca.

Na minikowskiej imprezie Lato na Wsi nikt nie miał prawa się nudzić. Atrakcji było tak dużo, że każdy znalazł coś dla siebie. O tym co wybrać, na bieżąco ze sceny podpowiadała niestrudzona konferansjerka Marta Adamowicz. A było w czym wybierać – pokazy, konkursy, badania profilaktyczne, porady dietetyków, panele dyskusyjne. Do tego wystawy zwierząt – Szpiców i Psów Ras Pierwotnych, obok nich – kuców, alpak i królików. Na stoiskach ogrodniczych można było się zaopatrzyć we wszystko co potrzebne w ogrodzie.

– Kupiliśmy sadzonki i cebulki – mówi pan Jakub, który na Lato na Wsi przyjechał wraz z żoną i córeczką Marysią z Bydgoszczy. – My z żoną przyjeżdżamy tutaj od kilku lat, natomiast Marysia z racji wieku – ma półtora roczku – jest pierwszy raz w Minikowie, ale na pewno nie ostatni, bo nie można jej było oderwać od zwierzaków. Dla nas ta impreza to przede wszystkim mile spędzony czas z rodziną.

 Targi  w Minikowie odwiedziło wielu znamienitych gości, wśród nich poseł Jan Krzysztof Ardanowski. Parlamentarzysta chwalił kultywowanie tradycji  kulinarnych w małych ojczyznach.

Produkcja regionalnej żywności tradycyjnej ma ogromne znaczenie. Taką właśnie żywność na swoich stoiskach promowało wielu lokalnych wytwórców. Pan Przemysław Bochat z Polskiego Związku Producentów Roślin Zbożowych. – Teraz panuje w Polsce moda na zdrowe odżywianie – pewnie dlatego nasze stoisko cieszy się dużym zainteresowaniem. W Minikowie wystawiamy się od dawna i nie mamy powodu, żeby to zmieniać.

Bardzo dużo działo się w hali widowiskowej – dzieci sprawdzały swoje talenta w warsztatach plastycznych i kulinarnych, a dorośli na Wyspie Zdrowia dowiadywali się, co muszą zmienić w swojej diecie i trybie życia, żeby znowu być zwinnym i gibkim. Wszyscy natomiast żywiołowo dopingowali uczestników Turnieju Powiatów, zmagających się z rywalami w pomysłowych ośmiu konkurencjach. Jedną z głównych konkurencji  było haftowanie loga. Dokonano degustacji drobiowego produktu regionalnego. Oceniano sposób jego prezentacji, walory smakowe oraz związek z regionem. Rywalizowano również w wyprodukowaniu najdłuższej obierki z jabłka czy biciu piany na czas. Po zażartej walce i dogrywce, zasłużenie wygrała mocna ekipa z powiatu bydgoskiego.

Przesłaniem minikowskiego Lata na Wsi jest promocja regionu kujawsko-pomorskiego z wyszczególnieniem jego kulinarnego dziedzictwa. Ideę tę poparła Krajowa Federacja Hodowców Drobiu i Producentów Jaj, sponsorując część wydarzeń imprezy. – Możemy to robić dzięki Funduszowi Promocji Mięsa Drobiowego – twierdzi prezes Kujawsko-Pomorskiego Zrzeszenia Hodowców Drobiu i Producentów Jaj – pan Roman Wiśniewski. – Naszym głównym hasłem promocyjnym jest „Kurczak w domu i szkole nie tylko w rosole.” Inwestujemy w młodzież, bo młodzież to przyszłość, również ta konsumencka. W Minikowie jesteśmy po raz pierwszy i traktujemy to jako początek naszej współpracy z ODR-em. Mamy skalę porównawczą, bo działamy w różnych województwach, więc możemy obiektywnie stwierdzić, że w Minikowie jest bardzo dobra organizacja. Na tej imprezie wszystko zagrało.

Nagrody wszystkim tym, którzy na to zasłużyli wręczał dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie – pan Ryszard Kamiński. Natomiast wszyscy uczestnicy Lata na Wsi dostali nagrodę od aury, która obdarowała nas pięknym słońcem. A więc do smacznego zobaczenia w przyszłym roku.

 

                                                                                                                                                                                                                                         Piotr Kociorski

                                                                                   

Tak relacjonuje naszą imprezę Krajowa Federacja Hodowców Drobiu i Producentów Jaj 

Zajrzyj na stronę https://www.hodowcydrobiu.pl/

 

A poniżej fotorelacja z imprezy.

 

SOBOTA 13 maja

Marta Adamowicz otwiera imprezę.

Konferencja – Hodowla Alpak w Polsce

 

 

 

Konferencja – Hodowla Alpak w Polsce

 

 

Konferencja – Hodowla Alpak w Polsce

Konferencja – Hodowla Alpak w Polsce

Konferencja – Hodowla Alpak w Polsce

Konferencja – Hodowla Alpak w Polsce

 

Tereny Wystawy

 

 

 

 

 

Impreza plenerowa Kurczak w domu i w szkole nie tylko w rosole

 

 

Impreza plenerowa Kurczak w domu i w szkole nie tylko w rosole

 

 

Impreza plenerowa Kurczak w domu i w szkole nie tylko w rosole

 

 

Impreza plenerowa Kurczak w domu i w szkole nie tylko w rosole

 

 

Wyspa zdrowia

 

 

Wyspa zdrowia

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wystawa zwierząt

 

 

Wystawa zwierząt

 

 

Wystawa zwierząt

 

 

Wystawa zwierząt

 

 

Wystawa zwierząt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

godz. 11-12 Panel dyskusyjny – walory dietetyczne drobiu

 

 

Panel dyskusyjny – walory dietetyczne drobiu

 

 

Panel dyskusyjny – walory dietetyczne drobiu

 

 

Panel dyskusyjny – walory dietetyczne drobiu

 

 

Panel dyskusyjny – walory dietetyczne drobiu

 

 

 

 

 

 

godz. 12-13.30 hala wystawowa

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

fot: Jarosław Domiński

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

fot. Jarosław Domiński, Anna Mońko

więcej zdjęć TUTAJ

 

Fotorelacja z drugiego dnia imprezy.

Oficjalne otwarcie Wystawy – godz. 10.30

Dyrektor KPODR – Ryszard Kamiński

Poseł na Sejm – Jan Krzysztof Ardanowski

Starosta Nakielski – Tomasz Miłowski

Na targach

Krajowa Wystawa Szpiców i Psów Ras Pierwotnych

Krajowa Wystawa Szpiców i Psów Ras Pierwotnych

Rajd rowerowy zawitał do Minikowa

Turniej Powiatów – przed pierwszą konkurencją

Artur Moroz – prezentuje kurczaka pod różną postacią

Turniej Powiatów – Konkurs na najdłuższą obierkę

Turniej Powiatów – Konkurs na najdłuższą obierkę

Turniej Powiatów – Konkurs na najdłuższą obierkę

Turniej Powiatów – Konkurs na najdłuższą obierkę

Turniej Powiatów – Konkurs na najdłuższą obierkę

 

Krajowa Wystawa Szpiców i Psów Ras Pierwotnych

Krajowa Wystawa Szpiców i Psów Ras Pierwotnych

Krajowa Wystawa Szpiców i Psów Ras Pierwotnych

Wystawa alpak

 

 

A po południu nagrody…..


Laureaci konkursu "Bezpieczne gospodarstwo Rolne


Laureaci konkursu hodowców wieprzowiny organizowanego przez POLSUS

Wyróżnieni hodowcy I Regionalnej Wystawy Królików Hodowlanych

Hodowcy alpak

Laureaci konkursu "Nasze kulinarne dziedzictwio"

Laureaci konkursu "Nasze kulinarne dziedzictwio"

Laureaci konkursu "Nasze kulinarne dziedzictwio"

Laureaci konkursu "Nasze kulinarne dziedzictwio"

Laureaci konkursu "Nasze kulinarne dziedzictwio"

Laureaci konkursu "Nasze kulinarne dziedzictwio"

Laureaci Turnieju Powiatów

Laureaci Turnieju Powiatów

 

fot: Jarosław Domiński

 

 

WIĘCEJ ZDJĘĆ TUTAJ

Dodatkowe finansowanie za poplony, nowe OSNy

ROLNIKU!

Uprawiasz poplony? Masz możliwość uzyskania dodatkowego dofinansowania z tego tytułu!

Działanie Rolnośrodowiskowo-Klimatyczne Pakiet 2. Ochrona gleb i wód pozwala na ubieganie się o płatności na Obszarach Szczególnie Narażonych!

Od kwietnia 2017 roku w naszym województwie obowiązują nowe OSN!

Odwiedź nasz Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego w swoim powiecie i dowiedz się więcej!

Nowe wykazy wód wrażliwych na zanieczyszczenia związkami azotu ze źródeł rolniczych oraz obszarów szczególnie narażonych zamieszczone zostały w rozporządzeniach Dyrektorów Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej. W naszym kraju urzędują trzy RZGW: w Gdańsku, Poznaniu i Warszawie.

Zgodnie z wymogami art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne wspomniani dyrektorzy dokonali weryfikacji wód wrażliwych na zanieczyszczenia związkami azotu ze źródeł rolniczych oraz obszarów szczególnie narażonych, z których odpływ azotu ze źródeł rolniczych do tych wód należy ograniczyć. Weryfikacja wskazała 100% naszego województwa, jako obszar OSN:

https://www.edzienniki.bydgoszcz.uw.gov.pl/WDU_C/2017/1005/akt.pdf

https://www.edzienniki.bydgoszcz.uw.gov.pl/WDU_C/2017/938/akt.pdf

https://www.edzienniki.bydgoszcz.uw.gov.pl/WDU_C/2017/1463/akt.pdf

* Ze wskazanych rozporządzeń wynika jednoznacznie, że wszystkie regiony wodne naszego województwa (Dolna i Środkowa Wisła, Warta, Łyna i Węgorapy, Niemno, Świeża i Jarft) objęte zostały obszarami szczególnie narażonymi.

2. Świat bez bzykania

Miód, płynne złoto, nektar bogów. Wiedzieli o tym już nasi przodkowie. Ludzie żywili się miodem od niepamiętnych czasów, początkowo wyłącznie od dzikich pszczół. Aby mieć stały dostęp do jego zasobów nasi pradziadowie „oswoili” pszczoły i nauczyli się je hodować. Już starożytni Egipcjanie doceniali miód i przede wszystkim jego producentów, czyli pszczoły. Owady te uważano za ożywione łzy boga słońca Ra, a sam miód mogli spożywać tylko najwięksi dostojnicy. Pierwsze ślady pszczelarstwa z ziem polskich pochodzą sprzed 2 tys. lat. W XVI i XVII wieku Polska barcią stała. Przysłowie „kraina miodem i mlekiem płynąca” nie odnosiło się do żadnego mitycznego kraju, a właśnie do Polski. I to dosłownie! Byliśmy w tym czasie prawdziwą potęgą jeśli chodzi o handel miodem, zarówno w kraju jaki za granicą. Bartnictwo było ważniejszą gałęzią ówczesnej gospodarki niż łowiectwo czy handel drewnem. I tak zostało do dziś!

Litrowy słoik miodu rzepakowego kosztuje ok. 35 złotych. Wartość całego wyeksportowanego przez Polskę miodu tylko w 2014 roku wyniosła ok. 50 mln dolarów. Sporo! Ale czy ktoś zastanawiał się kiedyś ile kosztuje praca samych zapylaczy, tych drobnych owadów, pszczół, trzmieli, motyli, bez której miodu by nie było? Cena rodziny trzmieli do „obsługi” ok. 25 arów ogrodu kosztuje dzisiaj ok. 120–160 złotych. Łatwo sobie wyliczyć jaki to koszt, kiedy ktoś posiada hektary upraw wymagających pracy zapylaczy. Dopiero kiedy musimy zapłacić za zapylanie, zaczynamy uświadamiać sobie wartość usług, jakie zapewniają nam zapylacze. Chyba jako pierwsi zrozumieli to Chińczycy.

W 1958 roku, chiński przywódca komunistyczny Mao Zedong, w ramach tzw. Wielkiego Skoku Naprzód, nakazał zniszczyć wszelkie tradycyjne maszyny i narzędzia rolnicze. W efekcie załamała się cała produkcja rolna. Propaganda Mao obwiniła za to Wróble i Mazurki, które miały zjadać plony. Wódz kazał więc swojemu ludowi zabić wszystkich rzekomych winowajców. A ponieważ ptaków było mniej niż prześladujących je obywateli – stało się! Razem z Wróblami eksterminowano wiele innych, drobnych ptaków. Nic dziwnego, że już następnego roku chińskie uprawy zostały pochłonięte przez różne szarańczaki, które pozbawione naturalnej kontroli, mnożyły się bez ograniczeń. W wielkim kraju zapanowała trzyletnia klęska głodu, która zabiła ponad 30 milionów ludzi – głównie na chińskiej wsi. Co zrobili ludowi przywódcy? Postanowili „uregulować” problem żarłocznych owadów przy pomocy środków owadobójczych… Mimo że od tamtych wydarzeń upłynęło ponad pół wieku, do dziś w niektórych regionach Chińczycy zapylają ręcznie kwiaty w sadach i na warzywnych plantacjach przy pomocy pędzelków. Robią to, co kiedyś robiły pszczoły, trzmiele i inne błonkówki – zanim wymarły w wyniku tamtej akcji. Zużycie pestycydów było wtedy tak duże, że ich pozostałości wciąż są obecne w środowisku, co w wielu miejscach uniemożliwia powrót owadów.

Albert Einstein kiedyś powiedział „Kiedy wyginą pszczoły, rodzajowi ludzkiemu pozostaną 4 lata”. Czy ta katastroficzna wizja kiedyś się spełni? Każde dziecko wie, że pszczoły zapylają rośliny, które są podstawą ziemskiego ekosystemu. Nie trzeba więc nikomu tłumaczyć, że przewidywania tego słynnego noblisty, są jak najbardziej słuszne. Bez pszczół i innych zapylających owadów (m.in. trzmieli i motyli) po prostu zabraknie jabłek, gruszek, śliwek i wielu, wielu innych owoców, warzyw oraz wszelkich roślin lub ich przetworów od niepamiętnych czasów obecnych na naszych stołach. Produkcja 90% owoców i aż 1/3 pozostałej żywności zależy od zapylaczy. Aż 87 głównych roślin uprawnych jest zapylanych przez pszczoły, trzmiele i ich kuzynów. Bez ich usług umarlibyśmy z głodu. Okazuje się, że wiatr to za mało! Rośliny potrzebują usług tych pracowitych zwierzątek. Gdy zacznie ich brakować, ludzkość stanie w obliczu globalnej klęski głodu. Co prawda już dzisiaj w niektórych rejonach globu ludzie głodują, ale jest to efektem nierównej dystrybucji żywności. Bo, gdy miliony mieszkańców afrykańskiego Sahelu (strefa na południe od Sahary) przymierają głodem, miliony ton żywności ląduje na śmietnikach w krajach bogatej północy (Europa i Ameryka). Coraz częściej klęski głodu wywołane są też dewastacją środowiska. Zatrucie, wyjałowienie, erozja i pustynnienie w wyniku zbyt intensywnego i nieumiejętnego gospodarowania ziemią, stają się typowym widokiem dla coraz większych obszarów Afryki, a także Azji i Ameryki Południowej.

 

W Polsce występuje ponad 470 różnych gatunków pszczołowatych (w tym pszczoły i trzmiele), ale aż 222 znajduje się w „Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych” (wyginięciem). Szacuje się, że tylko u nas w każdej sekundzie ginie… 105 pszczół miodnych. Przyczyną najczęstszych ostrych zatruć rodzin pszczelich w Polsce są opryski pól rzepaku! Coraz więcej pszczelarzy kontrolując swoje ule, nie znajduje w nich pszczół w ogóle, albo zaledwie kilkadziesiąt lub kilkanaście. Z tego względu zjawisko to nazwano „syndromem pustego ula”. Przyczyną tego stanu są niszczenie siedlisk i naturalnych lub tradycyjnych rolniczych krajobrazów, intensyfikacja i chemizacja rolnictwa, zanik miedz i innych półnaturalnych siedlisk z łanami kwitnących kwiatów, zanikanie kwietnych ogrodów, upraw roślin motylkowych, kolizje z samochodami (w przypadku trzmieli!) czy wiosenne wypalanie traw, tworzenie wielkopowierzchniowych upraw, zbyt intensywna eksploatacja i uprzemysłowienie pasiek, choroby i pasożyty, dla których osłabione i pozbawione naturalnej ochrony pszczoły są łatwym celem. W USA w latach 2012–2013 pszczelarze stracili ok. 45% swoich kolonii. W 2013 roku wyginęła tam niemal 1/3 pszczelich rodzin. W innych krajach, w tym w Europie, sytuacja wygląda podobnie. Trend ten dociera do Polski. Tylko w trakcie zimy 2014/2015 zginęło u nas ponad 230 tys. rodzin pszczelich! Wizja Einsteina wydaje się być coraz bliższa.

Co zrobić, aby uratować pszczoły i trzmiele? Po pierwsze dbać o krajobraz polskiej wsi, ten sprzed lat, gdzie pola były poprzecinane miedzami, łąki pyszniły się kwiatami, swoje miejsce na polu miały zarówno uprawy, jak i towarzyszące im chwasty, wzdłuż polnych dróg rosły cieniste aleje lip, w każdym zagłębieniu tworzyły się oczka wodne, a przed domami wyrastały wspaniale, wielobarwne ogrody. Postęp i intensyfikacja są nieuniknione. Jednak nie może to być wyłącznie ślepe dążenie do celu. Warto się na chwilę zatrzymać i przypomnieć sobie o naszych związkach i korzeniach, o tym skąd pochodzimy i gdzie wyrośliśmy. Dlatego nie zapominajmy o naszych mniejszych braciach pszczołach, trzmielach i innych zapylaczach. Szpaler lip posadzonych koło domu, pozostawiony na miedzy głóg, wiciokrzew, dąbrówka, dyptam, miodunka, nostrzyk, szałwia i trędownik w ogrodzie, to tak niewiele dla człowieka, ale cały świat dla zapylaczy. Ograniczenie chemii, przynajmniej w najbliższym sąsiedztwie ula, niech przyroda rządzi się tam sama. Chwasty, tak niepożądane przez nas, mogą stanowić źródło bezcennego nektaru dla pszczół.

Pszczoły żyją na świecie dłużej niż człowiek. Ich historia jest długa, a rola ogromna. Świat nie byłby taki sam bez pszczół i innych zapylaczy. Nasze śniadania byłyby uboższe nie tylko o miód. Brak pszczół to ryzyko głodu na świecie. Warto wiedzieć, co dla nas robią i dbać o to, żeby żyło im się z nami dobrze i długo.

Nie popełniajmy błędów Chińczyków, aby miód nie stał się towarem deficytowym, bezcennym wspomnieniem, słodkiej przeszłości.

Adam Zbyryt

fot: Paweł Sidło