
Jarosław Domiński
Jak legalnie zatrudnić pracownika – cudzoziemca w rolnictwie ?
7 grudnia w Jacewie oraz 11 grudnia 2018 r. w Kowalewie Pomorskim odbył się cykl szkoleń dotyczących zatrudniania pracowników w rolnictwie. Przedstawiciel Państwowej Inspekcji Pracy oraz specjaliści z Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie przedstawili zagadnienia związane z legalnym zatrudnianiem pracowników w tym cudzoziemców. Omówiono także nadchodzące zmiany w przepisach dotyczących rozliczania VAT przez gospodarstwa rolne.
Przemiany technologiczne i społeczne w branży rolnej uczyniły z tradycyjnych gospodarstw rolnych specyficzny rodzaj działalności gospodarczej o czym przekonało się już wielu przedsiębiorców rolnych. Następujący zanik form pomocy sąsiedzkiej oraz wielopokoleniowej struktury zatrudnienia w gospodarstwie stworzył wyraźny deficyt pracowników rolnych. Zjawisko to jest najsilniej widoczne w wysoce wyspecjalizowanych gospodarstwach rolnych ukierunkowanych na produkcję ogrodniczą i sadowniczą. Dodatkowo charakter pracy w rolnictwie czyni tę branżę często mniej konkurencyjną na rynku pracy co wymusza poszukiwanie przez rolników nowych form zatrudnienia oraz pracowników wśród osób emigrujących w celach zarobkowych. Ponieważ zatrudnienie pracowników związane jest z dużą odpowiedzialnością oraz licznymi obowiązkami formalnymi niezbędne jest stałe uzupełnianie wiedzy.
Duże zainteresowanie wśród uczestników szkoleń wzbudziły również nowe regulacje dotyczące prowadzenia rachunkowości oraz opodatkowania gospodarstw rozliczających VAT na zasadach ogólnych. Najwięcej pytań dotyczyło mechanizmu podzielonej płatności (MPP) – Split payment, nowych deklaracji VAT-7, zasad ich sporządzania, przekazywania i udostępniania jednolitych plików kontrolnych.
Punktem wyjściowym dla żywej dyskusji oraz licznych pytań okazały się również zmiany w przepisach umożliwiające prowadzenie działalności nierejestrowanej w określonych ramach limitu dochodowego.
Na zakończenie prelegenci zasygnalizowali zapowiedzi Ministerstwa Finansów dotyczące zmian w przepisach podatkowych, które zostały zaplanowane na 2019 rok.
Łukasz Piotrowski, KPODR
Zasady zatrudniania cudzoziemców na terytorium Polski
– Michalina Burker, Państwowa Inspekcja Pracy
Mechanizm podzielonej płatności (MPP) – Split payment
– Iwona Serkowska, KPODR
.
TERMINY STOSOWANIA NAWOZÓW
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi ogłosiło interpretację punktu 1.3 Okresy nawożenia ust. 3. "Terminy określone w tabeli 2 dla gruntów ornych, gruntów ornych na terenie gmin objętych wykazem stanowiącym załącznik nr 2 do Programu oraz gruntów ornych na terenie gmin objętych wykazem stanowiącym załącznik nr 3 do Programu nie dotyczą podmiotów, które nie mogły dokonać zbiorów lub nawożenia z uwagi na niekorzystne warunki pogodowe, w szczególności nadmierne uwilgotnienie gleby. Dla tych podmiotów termin graniczny stosowania nawozów to dzień 30 listopada." Programu działań mających na celu zmniejszenia zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu (Dz. U. z 2018 roku poz.1339), w której wskazało, że niekorzystnymi warunkami pogodowymi, jest również susza.
W związku z powyższym, w gospodarstwach rolnych, w których wystąpiła susza w 2018 roku jest możliwość stosowania nawozów naturalnych do dnia 30 listopada.
Pełna treść ogłoszenia pod adresem: https://www.gov.pl/web/rolnictwo/uwaga-terminy-stosowania-nawozow
Święto Gęsi na Krajnie – 11 listopada 2018 r.
Szkolenie – „Nowe odmiany rzepaku ozimego, technologie ochrony….”
7 listopada w Kujawsko-Pomorskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Minikowie, odbyło się szkolenie dotyczące rzepaku ozimego, technologii jego ochrony i nawożenia oraz doboru odmian. W spotkaniu wzięło udział trzydzieści osób, wśród których byli rolnicy oraz uczniowie szkół rolniczych.
Uczestników szkolenia powitał Dyrektor KPODR w Minikowie – Ryszard Kamiński, który podkreślił, że zapotrzebowanie na rzepak jest duże, oraz że warto rozwijać współpracę między doradcami i rolnikami. Dyrektor wspomniał także o wykorzystaniu śruty rzepakowej jako cennego źródła białka krajowego pochodzenia w żywieniu zwierząt gospodarskich.
Następnie wykłady poprowadzili:
Adam Piszczek – KPODR
Daniel Tubicz – RAPOOL
Emilia Kurant – Andrzejczak – Agrochest
Jarosław Klufczyński – KWS
Sławomir Sylwestrzak – Innvigo
Tomasz Szyński – Yara
Celem szkolenia było przekazanie wiedzy na temat nowych odmian rzepaku i ich właściwości takich jak: zimotrwałość, genetyczna odporność na wirusa żółtaczki rzepy (Turnip yellow virus – TuYV), wysokość i stabilność plonów. Uczestnicy zapoznali się również z nowymi preparatami do ochrony rzepaku oraz ich zaletami. Sczególną uwagę poświęcono odczynowi gleby oraz wapnowaniu. Poruszono również kwestie odpowiedniego dawkowania, terminowego stosowania i odpowiedniej aplikacji nawozów.
Szkolenie zakończyło się prezentacją trzydziestu siedniu różnych odmian rzepaku ozimego posianych na polach demonstracyjnych w pobliżu KPODR. Odmiany pochodziły z czołowych hodowli: HR Strzelce, Danko, KWS, Agrochest, Rapool, Danko, R.A.G.T., Syngenta, Euralis, Limagren oraz Saatbau. Niektóre z zaprezentowanych odmian są nowością na rynku. Przedstawiono również dwie technologie ochrony rzepaku ozimego firmy Syngenta i Innvigo nawożonego według zaleceń firmy Yara. Pole demonstracyjne jest otwarte dla wszystkich zainteresowanych.
Szkolenie – „Nowe odmiany rzepaku ozimego, technologie ochrony i nawożenie” jest zapowiedzią międzynarodowej konferencji Eurorzepak 2019, która odbędzie się 23 maja 2019 roku w Minikowie.
Opracował
Josip Zubac
zdjęcia: Jarosław Domiński i Adam Piszczek
Kujawko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie
Ziołowo i ekologiczne
Dnia 26 i 29.10.2018 w Centrum Edukacji Przyrodniczej w Siennie odbyły się warsztaty pn. „Ziołowo i ekologicznie w ogrodzie, kuchni i kosmetyce” Warsztaty organizowane przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie są współfinansowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu. Stary, piękny park w Siennie, należący do państwa Krystyny i Jacka Strońskich jest miejscem idealnym do organizacji spotkań podczas, których uczestnicy zapoznają się z tematyką bioróżnorodności, uprawą ziół oraz warzyw metodami ekologicznymi. Warsztaty są inspiracją do tego by bliżej poznać właściwości ziół, a tym samym ich zastosowanie kulinarne, kosmetyczne, a także lecznicze. Podczas warsztatów uczestniczki smakowały, zapoznawały się z zapachem poszczególnych ziół, tym samym uczyły się je rozpoznawać. Dużym zainteresowaniem cieszył się temat dotyczący pielęgnacji skóry za pomocą naturalnych surowców zielarskich oraz samodzielne wykonywanie kosmetyków naturalnych.
Uczestniczki warsztatów z dużym zaangażowaniem brały udział w zajęciach i zgodnie uznały, że tematyka warsztatów zainspirowała je do wprowadzenia zmian w dotychczasowych nawykach żywieniowych, pielęgnacyjnych, a także w kwestii planowania upraw w ogrodzie. Na pewno znajdą w ogrodach miejsce na siew i sadzenie ziół o wspaniałych właściwościach, które bliżej poznały na warsztatach. Tym sposobem zyskają cenny surowiec, który będą mogły wykorzystać w kuchni, domowej apteczce, domowym SPA. Poza tym zwiększając bioróżnorodność stwarzamy warunki do rozwoju gatunków pożytecznych, czyli naszych sprzymierzeńców w walce ze szkodnikami i przede wszystkim wspieramy pszczoły i inne dzikie zapylacze. Musimy pamiętać, że zapylaczom zawdzięczamy co trzeci kęs jedzenia. Na zakończenie zajęć każda uczestniczka otrzymała książkę pn. „Zioła dla smaku, zdrowia i urody” Małgorzaty Kaczmarczyk. Publikacja ta jest wspaniałym zbiorem informacji na temat potencjału ziół, ich wartości odżywczych, farmakologicznych, a przede wszystkim zawiera proste przepisy na to jak wprowadzić zioła do naszych ogrodów i domów.
Zapraszamy na kolejne warsztaty do Centrum Edukacji Przyrodniczej w Siennie oraz do Centrum Dziedzictwa Kulinarnego i Turystyki Wiejskiej w Minikowie.
Kontakt: Ilona Oleś 723 692 600
Tytuł Rolnik Roku regionu Morza Bałtyckiego dla Polaka
24 października br. w Jönköping w Szwecji ogłoszono zwycięzcę międzynarodowego etapu konkursu na Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego, organizowanego przez WWF. Już drugi raz w historii konkursu zwycięzcą jest Polak! Pan Krzysztof Kowalski otrzymał główną nagrodę w wysokości 10 000 euro za wdrożenie w swoim gospodarstwie wielu praktyk przyjaznych środowisku morskiemu oraz holistycznego podejścia do zrównoważonego rolnictwa.
O konkursie na Rolnika Roku
Konkurs na Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego organizowany jest w ramach Programu WWF na rzecz Ochrony Ekoregionu Morza Bałtyckiego. Pierwsza edycja konkursu odbyła się w 2009 roku.
Do tej pory już ok. 50 rolników i rolniczek, których gospodarstwa znajdują się w zlewisku Bałtyku zostało wyróżnionych za stosowanie w rolnictwie innowacyjnych praktyk przyjaznych środowisku morskiemu. Konkurs składa się z dwóch etapów: krajowego i międzynarodowego. W etapie krajowym jury, w Polsce złożone z przedstawicieli m.in. resortu rolnictwa, resortu środowiska, resortu gospodarki morskiej, ocenia sposób prowadzenia gospodarstwa pod kątem wdrożenia praktyk przyczyniających się do ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez związki azotu i fosforu. Finaliści z Danii, Estonii, Finlandii, Niemiec, Łotwy, Litwy, Polski, Rosji, Szwecji, a także z Białorusi i Ukrainy biorą udział w drugim etapie konkursu, gdzie międzynarodowe jury wybiera jednego zwycięzcę – Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego, który otrzymuje nagrodę w wysokości 10 000 euro.
,,To wielkie zaskoczenie, duma i satysfakcja, że sposób mojego gospodarowania został przez kogoś doceniony. Umacnia mnie to w przekonaniu o słusznej drodze jaką wybrałem” – mówi Krzysztof Kowalski, tegoroczny zwycięzca międzynarodowego etapu konkursu na Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego.
Dlaczego wygrał?
Pan Krzysztof wdrożył przyjazne dla środowiska morskiego praktyki, które pozwalają na ograniczenie strat substancji biogennych (azotu i fosforu) z gospodarstwa, wśród których należy wymienić m.in. utrzymanie aż 9 stawów, stref buforowych, miedz śródpolnych, zadrzewień, zakrzaczeń, uprawę poplonów ścierniskowych (grochu z lnem) i roślin bobowatych, stworzenie szczelnych miejsc do przechowywania nawozów naturalnych, precyzyjne nawożenie, wapnowanie gleby, badanie gleby, czy coroczne badanie paszy i wody na pozostałość azotanów i pestycydów. Dodatkowo rolnik zasadził wraz z rodziną 1080 drzew wzdłuż rzeki, na granicy pól, wszędzie tam, gdzie było to możliwe, tworząc alejki drzew, czy „wyspy drzew” pomiędzy swoimi polami. Dzięki takim działaniom rolnik nie tylko ograniczył spływ substancji biogennych do wód, ale stworzył przestrzeń dla dzikich zwierząt. Pan Krzysztof angażuje się we współpracę z innymi rolnikami, a jego gospodarstwo jest członkiem Ogólnopolskiej Sieci Gospodarstw Edukacyjnych oraz sieci dziedzictwa kulinarnego Mazowsze w ramach Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego.
,,Po raz kolejny konkurs na Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego na etapie międzynarodowym wygrał Polak. W 2011 r. zwyciężył pan Marian Rak, teraz Pan Krzysztof Kowalski. Bardzo się cieszymy, że pan Krzysztof został doceniony przez międzynarodowe jury za prowadzenie gospodarstwa w sposób zrównoważony, z poszanowaniem naszego morza i środowiska. Jako Fundacja WWF Polska nadal będziemy promować wśród rolników i rolniczek przyjazne środowisku morskiemu praktyki, wierząc, że problem eutrofizacji Bałtyku się zmniejszy. Jesteśmy wdzięczni doradcom rolniczym z Centrum Doradztwa Rolniczego oraz z lokalnych Ośrodków Doradztwa Rolniczego za wsparcie w promocji konkursu oraz szerzenie ww. praktyk. Dzięki takim rolnikom jak pan Kowalski jest szansa na zmniejszenie nadmiernego przeżyźnienia naszych wód, a w konsekwencji ograniczenia zakwitów sinic. Zachęcamy wszystkich do wzięcia udziału w przyszłorocznej edycji konkursu” – mówi Weronika Kosiń, specjalistka ds. Ochrony Ekosystemów Morskich w Fundacji WWF Polska.
Największe wyzwanie środowiskowe Bałtyku – eutrofizacja
Zjawisko eutrofizacji, czyli przeżyźnienia wód, to największe wyzwanie środowiskowe przed którym stoi dzisiaj Morze Bałtyckie. W latach 2011 – 2016, aż 97% Morza Bałtyckiego wykazywało efekty eutrofizacji. Do eutrofizacji wód dochodzi, gdy w wodzie jest zbyt dużo tzw. biogennych substancji odżywczych (związków azotu i fosforu). Trafiają one do Bałtyku m.in. w wyniku działalności rolniczej, ze ścieków komunalnych i przemysłowych oraz z depozycją atmosferyczną. Polska jest krajem, który dostarcza najwięcej tego typu substancji do Morza Bałtyckiego. Prawie 24% związków azotu i 44% związków fosforu dostaje się do morza właśnie z naszego kraju. Spowodowane jest to m.in. zbyt dużą ilością nawozów stosowanych na polach oraz z nieodpowiednio przechowywanych odchodów zwierząt, jak i uwarunkowaniami geograficznymi. Prawie 99,7% obszaru Polski leży w zlewisku Morza Bałtyckiego, a 50% tej powierzchni to gospodarstwa rolne.
Gdy w wodzie jest za dużo związków biogennych, a jej temperatura wzrasta, dochodzi do zakwitu glonów i sinic, które ograniczają dostęp światła słonecznego do głębszych warstw wody. To prowadzi do ograniczeń rozwoju roślin bytujących w głębszych partiach wody i wykorzystujących światło słoneczne w procesie fotosyntezy. Po zakończeniu zakwitu obumierające glony i sinice opadają na dno zbiornika, gdzie ulegają rozkładowi. W procesie rozkładu bakterie zużywają tlen rozpuszczony w przydennych warstwach wody. Kiedy tego tlenu brakuje, proces kontynuują bakterie beztlenowe, które produkują szkodliwy dla morskich organizmów siarkowodór. W ten sposób w morzach powstają pustynie tlenowe (martwe strefy) i obszary o obniżonej ilości tlenu, w których zamiera życie.
Fundacja WWF Polska przygotowała animację, która w przystępny sposób wyjaśnia zjawisko eutrofizacji.
Animację można obejrzeć tutaj.
W Konkursie na Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego wszyscy wygrywamy!
W tym roku nagrodę w konkursie otrzymał pan Krzysztof, jednak dzięki stosowanym przez niego praktykom wygrywamy wszyscy. Ograniczenie spływu substancji biogennych do wód śródlądowych, a w końcu do Bałtyku, przełoży się w przyszłości na zmniejszenie ilości zakwitów sinic, które często stanowią przyczynę zamykania kąpielisk w sezonie letnim. Dzięki promocji praktyk przyjaznych środowisku Morza Bałtyckiego wszyscy mamy szanse na udane wakacje.
Źródło: CDR Brwinow
ZDJĘCIA
Zasady ochrony gospodarstwa przed wirusem ptasiej grypy (HPAI)
![]() |
Tu więcej informacji dla hodowców drobiu
Informacje związane z grypą ptaków można także uzyskać w GIW
pod numerami telefonów: 22 623 10 65, 22 623 27 80, 22 623 13 56 lub wysyłając pytanie na adres: aipytania@wetgiw.gov.pl.
ZALECENIA DLA DROBNOTOWAROWYCH HODOWCÓW DROBIU – CHÓW PRZYZAGRODOWY
karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
przetrzymywanie drobiu na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktów z dzikim ptactwem;
odizolowanie od innego drobiu, kaczek i gęsi;
przechowywanie paszy, w tym zielonki, w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;
unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
zgłaszanie lekarzowi weterynarii, wójtowi, burmistrzowi, i innym organom władzy lokalnej zaobserwowanego spadku nieśności lub nagłych, zwiększonych padnięć drobiu;
po każdym kontakcie z drobiem lub ptakami dzikimi umycie rąk wodą z mydłem;
używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;
osobom utrzymującym drób w chowie przyzagrodowym, aby nie były zatrudniane w przemysłowych fermach drobiu.
ZALECENIA DLA HODOWCÓW GOŁĘBI POCZTOWYCH
karmienie i pojenie gołębi w sposób wykluczający dostęp ptaków dzikich;
przechowywanie paszy w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem.
ZALECENIA DLA PRZEMYSŁOWYCH PRODUCENTÓW DROBIU
przetrzymywanie ptaków w odosobnieniu (obowiązkowo w okresie wiosennych oraz jesiennych wędrówek dzikich ptaków) lub na wolnej, ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem ograniczenia kontaktu z dzikim ptactwem;
karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
zielonki stosowane w karmieniu drobiu wodnego (kaczki i gęsi), szczególnie w okresie wiosennych oraz jesiennych wędrówek dzikich ptaków, nie mogą pochodzić z terenów wysokiego ryzyka zanieczyszczenia ich wirusem wysoce zjadliwej grypy ptaków, z okolic zbiorników wodnych, bagien, i innych miejsc stanowiących ostoję ptaków dzikich;
szczelne przykrycie pojemników z karmą i wodą do picia lub przetrzymywanie ich wewnątrz budynków, a także unikanie pojenia ptaków i czyszczenia pomieszczeń wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
ograniczenie przemieszczania się osób postronnych oraz zwierząt pomiędzy obiektami, w których przechowywana jest karma dla zwierząt a obiektami, w których bytuje drób;
rozłożenie przed wejściami do budynków, gdzie utrzymywany jest drób mat nasączonych środkiem dezynfekcyjnym;
wprowadzenie zakazu wjazdu pojazdów na teren fermy, poza działaniami koniecznymi np. dowóz paszy, odbiór drobiu do rzeźni lub przez zakład utylizacyjny;
obowiązkową dezynfekcję pojazdów wjeżdżających;
rozłożenie mat dezynfekcyjnych przed wjazdem i wejściem na teren gospodarstwa;
używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;
wprowadzenie obowiązku przeprowadzania dokładnego mycia i dezynfekcji rąk przed wejściem do obiektów, w których utrzymuje się drób;
brak kontaktu pracowników ferm drobiu z innym ptactwem np. kurami, gołębiami.
DODATKOWE ZALECENIA GŁÓWNEGO LEKARZA WETERYNARII
słomę, która będzie wykorzystywana w chowie ściółkowym należy zabezpieczyć przed dostępem dzikiego ptactwa (przetrzymywać w zamkniętych pomieszczeniach, zadaszyć itp.);
należy regularnie przeglądać wszelkie połączenia i rury (silosy paszowe) pod kątem obecności zanieczyszczeń np. odchodami dzikich ptaków;
należy eliminować wszelkie możliwe do usunięcia nieszczelności budynków inwentarskich (umieścić siatki w oknach i otworach, zabezpieczyć kominy wentylacyjne);
nie należy tworzyć sztucznych zbiorników wodnych na terenie gospodarstwa (np. oczka wodne), a istniejące należy zabezpieczyć przed dostępem dzikiego ptactwa;
nie należy dokarmiać dzikiego ptactwa na terenie gospodarstwa (usunąć karmniki);
jeżeli na terenie gospodarstwa znajdują się drzewa owocowe należy jak najczęściej usuwać opadłe owoce.
Nieprzestrzeganie wymienionych wyżej zaleceń może powodować wzrost zagrożenia grypą ptaków.
Informacja o niepokojących objawach chorobowych lub padnięciach drobiu powinna być niezwłocznie przekazana do powiatowego lekarza weterynarii.
Więcej o obowiązkach posiadacza zwierząt, działaniach IW, regulacjach dotyczących zapomogi i odszkodowania ze środków budżetu państwa można przeczytać tutaj.
Pieniądze z PROW na inwestycje chroniące przed ASF lub powodzią
W tym naborze ze wsparcia mogą skorzystać dwie grupy beneficjentów. Pierwsza to rolnicy, którzy zajmują się chowem lub hodowlą nie mniej niż 50 sztuk trzody chlewnej. Mogą oni otrzymać maksymalnie 100 tys. zł w całym okresie realizacji PROW 2014 – 2020, na inwestycje chroniące przed rozprzestrzenianiem się afrykańskiego pomoru świń (ASF). Przy czym wysokość dofinansowania przyznanego przez ARiMR, nie może przekroczyć 80 proc. kosztów kwalifikowalnych przedsięwzięcia. Druga grupa, do której kierowana jest pomoc, to spółki wodne lub związki spółek wodnych, w których większość stanowią rolnicy posiadający grunty rolne. Mogą one otrzymać maksymalnie 500 tys. zł w całym okresie realizacji PROW 2014 – 2020, na inwestycje w urządzenia zapobiegające zniszczeniu gospodarstw przez powódź. Także w tym przypadku limit dofinansowania wynosi 80 proc. kosztów kwalifikowalnych. Ważne jest, żeby spółka została utworzona do wykonywania, utrzymania oraz eksploatacji urządzeń służących do ochrony gospodarstw członków spółki wodnej przed powodzią lub melioracji wodnych oraz prowadzenia racjonalnej gospodarki na terenach zmeliorowanych będących w posiadaniu członków spółki wodnej.
źródło strony:
V FORUM ROLNICZE GP – rozmowa z dyrektorem KPODR – R. Kamińskim
Informacja dla hodowców drobiu