Jarosław Domiński
Rozmowa dnia TVP3 – 27.12 – Wiejska e-skrzynka – budowanie lokalności i sprzedaży bezpośredniej
Tylko do 31 grudnia KGW mają czas na wydanie środków
Tylko do 31 grudnia KGW mają czas na wydanie środków na prowadzenie działalności statutowej, a wydatki muszą rozliczyć do końca stycznia.
Panie z kół gospodyń wiejskich otrzymały w tym roku z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa blisko 55,9 mln zł na prowadzenie działalności statutowej. Na wydanie tych środków mają czas do końca grudnia 2021 r., a na ich rozliczenie do końca stycznia 2022 r.
Przypominamy, że 31 grudnia 2021 r. mija czas na wydanie pieniędzy, które koła gospodyń wiejskich otrzymały z ARiMR na rozwijanie swojej działalności. Zaś do 31 stycznia 2022 r. muszą się one rozliczyć z wydatków w formie sprawozdania. Jeżeli którykolwiek z tych terminów nie zostanie dochowany, otrzymane dofinansowanie trzeba będzie zwrócić.
Wnioski o wsparcie działalności statutowej złożyło w ARiMR w 2021 roku 10 159 kół gospodyń wiejskich. Agencja wypłaciła im z tego tytułu blisko 55,9 mln zł pomocy. Dotychczas do ARiMR trafiły 624 sprawozdania. Zachęcamy, by nie czekać ze spełnieniem tego obowiązku do ostatniej chwili.
Otrzymaną pomoc koła mogą przeznaczyć m.in. na: prowadzenie działalności społeczno-wychowawczej i oświatowo-kulturalnej w środowiskach wiejskich; aktywności służące poprawie warunków życia i pracy kobiet na wsi; upowszechnianie dobrych metod prowadzenia gospodarstw domowych; rozwijanie kultury ludowej, w tym w szczególności kultury lokalnej i regionalnej.
W 2021 roku koła liczące nie więcej niż 30 osób mogły się ubiegać o 5 tys. zł, te o liczebności od 31 do 75 osób – 6 tys. zł, jeszcze liczniejsze – 7 tys. zł. Wnioski o pomoc można było składać do 30 września, a pula środków była wyższa niż w latach ubiegłych i wynosiła 70 mln zł. Od 2018 r. na działalność statutową Agencja przekazała KGW łącznie 135 mln zł. W prowadzonym przez ARiMR rejestrze znajduje się obecnie 10 604 kół gospodyń wiejskich.
Zielonka, kiszonka, mleko
Pod takim tytułem odbyła się 14 grudnia 2021 roku konferencja on-line, której celem było przybliżenie aktualnych zagadnień związanych z produkcją mleka. Tematyka wydarzenia zorganizowanego przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie była podzielona na 5 części: dobrostan, technologia, ekonomika, żywienie oraz innowacje.
Dobrostan
W tej części prof. dr hab. inż. Zbigniew Nogalski z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie przedstawił wykład pt. „Długowieczność – najważniejsza cecha funkcjonalna krów”. W wykładzie można szukać odpowiedzi na pytanie, dlaczego krowy tak krótko produkują mleko i co zrobić, aby produkowały je opłacalnie i znacznie dłużej.
Technologia
W tej części konferencji prof. dr hab. inż. Cezary Purwin z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie mówił nt. „Współczesne technologie zbioru zielonek na kiszonki a zdrowie krów”. Nie tylko kiszonka z kukurydzy, ale przede wszystkim z traw o właściwym składzie chemicznym potrzebna jest krowom, zwłaszcza wysokowydajnym.
Ekonomika
„Aktualna opłacalność produkcji mleka i przewidywania na przyszłość”, to temat wykładu dr. hab. inż. Andrzeja Parzonko, prof. uczelni ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, czy obecnie opłaca się produkować mleko i przewiduje sytuację na światowym rynku mleka w najbliższych latach.
Żywienie
Problematykę pt. „Błędy żywieniowe i ich konsekwencje” przedstawił mgr inż. Zbigniew Wróblewski, doradca żywieniowy z Polskiej Federacji Hodowców Bydła i Producentów Mleka. Nikt nie lubi popełniać błędów, zwłaszcza jeżeli odbijają się na jego własnej kieszeni. W wykładzie Autor stara się pokazać przyczyny, skutki i zapobieganie kosztowym błędom powstającym w żywieniu krów mlecznych.
Innowacje
Działalność Grupy Operacyjnej EPI-AGRI „Zielone mleko” koncentruje się na realizacji projektu pt. „Innowacje w produkcji mleka krowiego surowego, jego przetwórstwie i wprowadzaniu na rynek serów dojrzewających o podwyższonych walorach odżywczych”. Austriacy mają swoje mleko ‒„Heumilch”, w Polsce będzie „Zielone mleko”, a ściślej – sery o specjalnych walorach odżywczych i prozdrowotnych. Jakich? O tym opowiadał dr hab. inż. Mariusz Bogucki, prof. uczelni, z Politechniki Bydgoskiej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich.
Zainteresowanie konferencją było bardzo duże. Uczestniczyło w niej prawie 150 osób. W roku 2022 planuje się jej kolejną edycję.
Tymczasem … zapraszam Wszystkich do zapoznania się z wykładami przedstawionymi 14 grudnia 2021 roku.
Zapis video konferencji:
Materiały konferencyjne Zielonka, kiszonka, mleko
Piotr Dorszewski
KPODR w Minikowie
POTENCJAŁ DLA ROZWOJU SPÓŁDZIELNI ENERGETYCZNYCH W KUJAWSKO-POMORSKIM POTWIERDZONY! – Warsztaty z partnerami projektu RENALDO
Warsztaty z partnerami projektu RENALDO potwierdziły potencjał dla uruchamiania spółdzielni energetycznych na terenie gmin Łubianka, Izbica Kujawska i Rypin. Daniel Raczkiewicz, ekspert projektu RENALDO przestawił założenia i wyliczenia kosztów i korzyści dla każdej z tych gmin-partnerów w oparciu o kalkulator opracowany specjalnie dla potrzeb projektu.
Podczas dyskusji Jarosław Wiśniewski z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi podkreślił, że korzyści spółdzielni energetycznych nie można oceniać pod kątem zysków wygenerowanych dzięki rozwojowi odnawialnych źródeł energii (OZE), ale w kategoriach podnoszenia jakości życia na wsi. Chodzi bardziej o lepsze wykorzystanie istniejących już możliwości producentów energii elektrycznej ze źródeł OZE na terenie gminy dla potrzeb lokalnych konsumentów energii elektrycznej, w szczególności tych, którzy nie mogli skorzystać z benefitów indywidualnych prosumentów.
Spółdzielnia energetyczna to sposób na tworzenie lokalnego rynku energii, który funkcjonuje jako zbiorowy prosument łącząc lokalnych producentów i konsumentów. Jakub Szymański, prezes zarejestrowanej już spółdzielni energetycznej „Słoneczny Serock” potwierdził kluczową rolę samorządu jako animatora procesu tworzenia spółdzielni energetycznej, podkreślając że należy się oprzeć na początku na kilku spółdzielcach i przyjąć strategię stopniowego zwiększania liczby członków, która odpowiada na lokalne potrzeby, uwarunkowania i możliwości.
Przyjmując, że potencjał dla spółdzielni energetycznych jest spory w gminach Łubianka, Izbica Kujawska i Rypin, następny krok to podjęcie dalszych prac z grupą inicjatywną w każdej gminie. Chodzi o opracowanie modelu biznesowego, który będzie stanowił podstawę nie tyle dla zrealizowania wykazanego globalnego potencjału proponowanej spółdzielni energetycznej, ale wypracowania i uzgodnienia formuły według której spółdzielcy energetyczni będą dzielić korzyści między sobą.
Inwestycje odtwarzające potencjał produkcji rolnej – jeden nabór się kończy, drugi zaczyna
Do 31 grudnia 2021 r. rolnicy, którzy ponieśli straty w gospodarstwie w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych lub ASF mogą składać wnioski o wsparcie w ramach tegorocznego naboru. Ci, którzy nie zdążą tego zrobić w tym roku, będą mogli ubiegać się o taką pomoc zaraz po Nowym Roku – 3 stycznia 2022 r. rusza kolejny nabór na inwestycje odtwarzające potencjał produkcji rolnej.
Przypominamy, że wnioski o wsparcie w ramach tego poddziałania – zarówno w trwającym, jak i rozpoczynającym się wkrótce naborze, należy składać do biur powiatowych lub oddziałów regionalnych ARiMR: można to zrobić osobiście, przesłać za pośrednictwem Poczty Polskiej lub elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.
O pomoc na inwestycje odtwarzające potencjał produkcji rolnej mogą starać się dwie grupy rolników. Do pierwszej należą ci, którzy ponieśli straty w wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych, do drugiej zaś gospodarze, którzy ponieśli szkody spowodowane wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń (ASF). O wsparcie można wystąpić, gdy starty w gospodarstwie (w uprawach rolnych, zwierzętach gospodarskich) miały miejsce w roku, w którym jest składany wniosek lub w co najmniej jednym z 2 poprzednich lat i wyniosły przynajmniej 30 proc. średniorocznej produkcji rolnej z trzech ostatnich lat. Co istotne, muszą one dotyczyć składnika gospodarstwa, którego odtworzenie wymaga poniesienia kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem. Natomiast w przypadku wystąpienia ASF w gospodarstwie o pomoc mogą ubiegać się rolnicy, którym powiatowy lekarz weterynarii nakazał w drodze decyzji zabicie świń lub zniszczenie martwych zwłok świń, a w dniu jej wydania zwierzęta, których dotyczyła, stanowiły co najmniej 30 proc. trzody chlewnej posiadanej przez rolnika.
Maksymalne dofinansowanie, jakie można otrzymać w całym okresie realizacji PROW 2014-2020, to 300 tys. zł na jednego beneficjenta i gospodarstwo. Jednak należy pamiętać, że nie może ono przekroczyć 80 proc. kosztów kwalifikowanych poniesionych na realizację danej inwestycji. W przypadku szkód powstałych w wyniku klęsk żywiołowych wsparcie można przeznaczyć na odtworzenie zniszczonych składników gospodarstwa. Natomiast gdy przyczyną strat jest ASF – na realizację inwestycji rolniczych niezwiązanych z produkcją świń.
W dobiegającym końca tegoroczny naborze, który rozpoczął się 11 marca 2021 r., do Agencji wpłynęły wnioski o przyznanie pomocy na kwotę blisko 3,3 mln zł. W związku z trudną sytuacją na rynku trzody chlewnej przyszłoroczny nabór wystartuje wcześniej, bo już 3 stycznia i potrwa do 30 grudnia 2022 r.
Poszukiwani eksperci do trzech nowopowstających Grup Fokusowych EIP-AGRI
Europejskie Partnerstwo Innowacyjne na rzecz Wydajnego i Zrównoważonego Rolnictwa (EIP-AGRI), działając na zlecenie Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa KE, poszukuje ekspertów do trzech nowopowstających Grup Fokusowych EIP-AGRI. Serdecznie zachęcamy polskich przedstawicieli do zgłaszania swoich kandydatur do pracy w poniższych Grupach Fokusowych:
- Sustainable ways to reduce the use of pesticides in pome and stone fruit production (Zrównoważone sposoby na ograniczenie stosowania pestycydów w produkcji owoców ziarnkowych i pestkowych),
- Digital tools for sustainable nutrient management (Cyfrowe narzędzia do zrównoważonego zarządzania składnikami odżywczymi),
- Nature-based solutions for water management under climate change conditions (Środowiskowo zorientowane, rozwiązania w zakresie gospodarki wodnej w warunkach zmiany klimatu).
Osoby posiadające wiedzę naukową lub praktyczne doświadczenie w dziedzinie, nad którą dana Grupa pracuje, mogą składać swoje aplikacje do dnia 11 stycznia 2022 r.
Członkami Grup Fokusowych mogą być: rolnicy, leśnicy, doradcy rolni, naukowcy i przedstawiciele agrobiznesu oraz inne osoby zainteresowane tematyką działań danej Grupy.
W pracach każdej Grupy Fokusowej uczestniczy około 20 ekspertów pod kierownictwem koordynatora. Zadaniem koordynatora jest przygotowanie materiałów źródłowych oraz wstępnego raportu, które mogą być pomocne w pisaniu własnych opracowań, jak i napisaniu raportu końcowego.
Ważne jest, aby głos polskiego sektora rolnego był słyszany również na tym forum, gdyż raporty końcowe z prac Grup, często służą Komisji Europejskiej, jako wyznacznik do projektowania nowych polityk, strategii czy programów pomocowych. Dlatego zachęcamy do zgłaszania swoich aplikacji i reprezentowania polskich opinii na szczeblu europejskim.
Spotkania prowadzone będą w języku angielskim – do aktywnego udziału w pracach Grupy wystarczy komunikatywna znajomość języka angielskiego.
Wybrani eksperci zobowiązani są do udziału w pracach, w ramach dwóch spotkań – jedno zaplanowane jest w lutym, drugie w październiku.
Udział w pracach Grup Fokusowych EIP-AGRI pozwoli na poszerzenie wiedzy, nawiązanie kontaktów oraz promowanie swojej instytucji lub gospodarstwa rolnego. Niejeden uczestnik Grup Fokusowych, w ramach dalszej współpracy, będzie mógł uczestniczyć np. w projekcie Horyzontu, czy na podstawie zdobytej wiedzy założyć Grupę Operacyjną EPI. Szczegółowe informacje znajdziecie Państwo na stronie:
https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/default/files/20211123_calltext_fg44-46_final.pdf
Zachęcamy również do kontaktu z brokerem innowacji Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie, który również odpowie na Państwa pytania.
Wioleta Lorenc
tel. /52/ 386-72-39, 667-662-837
wioleta.lorenc@kpodr.pl
Konferencja „Aktualna sytuacja na rynku owiec i kóz” – relacja
Piętnastego grudnia odbyła się konferencja online pn. „Aktualna sytuacja na rynku owiec i kóz”. Uczestników powitał Ryszard Zarudzki, zastępca dyrektora Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie i Józef Baran, dyrektor Regionalnego Związku Hodowców Owiec i Kóz w Bydgoszczy. Związek obejmuje swoim działaniem województwo kujawsko-pomorskie, w którym jest ok. 10 tys. owiec. Z danych GUS wynika, że w ostatnim dziesięcioleciu tendencja rozwoju chowu i hodowli owiec wykazuje minimalny wzrost. O prozdrowotnym działaniu jagnięciny i baraniny nie trzeba przekonywać. Mięso baranie jest bogatym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i jednocześnie zawiera małą ilość kwasów nasyconych, co korzystnie wpływa na poziom cholesterolu. Spożywanie jagnięciny, oprócz walorów smakowych, wpływa na obniżenie namnażania komórek nowotworowych. Baranina jest niedoceniana w Polsce. Statystycznie spożywamy około 200 g mięsa owczego rocznie. Głównym działaniem RZHOiK jest prowadzenie ksiąg zwierząt zarodowych. W województwie kujawsko-pomorskim prowadzona jest kontrola użytkowości pięciu tys. owiec i jednego stada kóz.
Poszczególne rasy owiec i kóz:
merynos polski w starym typie – 3 tys.
merynos polski barwny – 1 tys.
pomorska ‒ 0,1 tys.
wrzosówka – 0,1 tys.
czarnogłówka – 0,16 tys.
berichon du cher – 50 szt.
koza burska – 10 szt.
Związek pomaga w skupie i sprzedaży wełny owczej i jagniąt oraz owiec poselekcyjnych. Rocznie Związek kupuje około 5 tys. jagniąt, 1 tys. owiec poselekcyjnych i 30 ton wełny. Od 2020 r. wzrosły ceny jagniąt i baraniny. Obecnie kształtują się one na poziomie 11 zł za kg żywej wagi jagniąt i 3-4 zł za kilogram żywej wagi owiec poselekcyjnych. Stagnacja cen po chwilowym wzroście w 2011 r. trwała około 10 lat i kształtowała się na poziomie 7-8 zł za kg żywej wagi jagniąt. Trzeba dodać, że zmieniły się również kierunki zbytu naszej produkcji. Polskie zakłady mięsne ‒ oprócz Leska, zajęły się ubojem i eksportem tuszek i proponują ceny nie gorsze od cen za eksport żywych zwierząt. Możemy jednie ubolewać, że niewielka część tej produkcji pozostaje w kraju. Gorzej wygląda sytuacja na rynku wełny. Brak zapotrzebowania skutkuje ceną 2 zł za kg wełny żywej potnej, nie pokrywa to ceny strzyży. Hodowcy owiec i kóz korzystają ze wsparcia państwa, podobnie jak hodowcy innych ras zwierząt gospodarskich. Każda owca płci żeńskiej po skończeniu 12 miesięcy życia jest dotowana kwotą około 115 zł oraz od 2021 r. hodowca może ubiegać się o dotację z tytułu dobrostanu w kwocie 133 zł za sztukę/matkę. Hodowcy owiec i kóz, którzy realizują program ochrony ras zachowawczych mogą liczyć na dodatkowe 360 zł za sztukę. W porównaniu ze światowymi i europejskimi potęgami w hodowli owiec nie jesteśmy potęgą. Przykładowo, pogłowie owiec w Hiszpanii wynosi ono 15 mln., w Rumunii 10 mln., Grecji 8 mln., w Niemczech 1,5 mln., natomiast w Polsce 280 tys.
Drugim prelegentem był dr inż. Paweł Radomski z Instytutu Zootechniki – Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie-Balicach, który przybliżył istotę certyfikacji produktów ras rodzimych, która może być szansą na rozwój hodowli i przetwórstwa. Pokazane zostały przykłady produktów hiszpańskich ‒ sery, mleko, wędliny z oznakowaniem ras rodzimych, które działają i funkcjonują. Zostało stworzone i opracowane logo marki certyfikacji ras rodzimych. Autorzy chcą, aby polscy konsumenci na nowo odkryli bogactwo rodzimych ras i wyjątkowy smak produktów pochodzących od nich. Program certyfikacji obejmuje zarówno hodowców, przetwórców jak i gastronomię.
Jak uzyskać znak RASA RODZIMA? Aby produkt mógł być sprzedawany z tym znakiem, zainteresowany hodowca/przetwórca składa do Instytutu Zootechniki ‒ PIB wniosek o udzielenie prawa do posługiwania się logiem. Pozytywne rozpatrzenie wniosku oraz kontrola początkowa na miejscu, doprowadza do podpisania umowy przez uczestnika programu z instytucją udzielającą znaku, czyli Instytutem Zootechniki ‒ PIB. Umowa określa szereg warunków dotyczących hodowli zwierząt i przetwórstwa surowców, które uczestnik programu zobowiązuje się spełnić. Uczestnik programu certyfikacji „Rasa Rodzima” musi spełniać warunki dotyczące:
- tradycyjnego, powolnego chowu ras rodzimych na naturalnych paszach,
- ekstensywności hodowli,
- dobrostanu zwierząt i warunków sanitarnych,
- ochrony bioróżnorodności i genetyczności rasy rodzimej,
- ochrony przyrody i krajobrazu,
- jakości i walorów odżywczych produktów,
- zdrowia zwierząt i naturalności produktów,
- braku stosowania konserwantów i wypełniaczy,
- manufakturowej skali produkcji w oparciu o tradycyjne receptury.
Szczegółowe warunki przyznania certyfikacji znakiem „Rasa Rodzima” oraz prawa do posługiwania się nim będą określone w załącznikach do Wniosku o przyznanie certyfikacji oraz w Umowie.
Kolejny temat, który był poruszony podczas konferencji, to żywienie kóz i owiec w okresie okołoporodowym. Specjalista ds. żywienia ‒ Mariusz Dobies, podał praktyczne wskazówki. W czasie ciąży może pojawić się ketoza/toksemia ciążowa. Ich objawami są m.in. odłączenie się od stada, utrata apetytu, osłabienie, nadmierne polegiwanie. Aby potwierdzić ketozę przed porodem należy dokonać badania krwi, pomiaru poziomu ciał ketonowych – BHBA (kwasu beta-hydroksymasłowego). W żywieniu jagniąt i koźląt niezbędny jest selen, ponieważ małe przeżuwacze są narażone na chorobę bladych mięśni. Często jest tak, że w mleku matki brakuje tego pierwistka. Na rynku są dostępne preparaty selenowe w różnej postaci przeznaczone szczególnie dla małych przeżuwaczy. Niezwykle ważne są pierwsze dwa-trzy dni po porodzie kiedy może wystąpić hipokalcemia (gorączka mleczna), spowodowana niedoborem wapnia. Następuje wówczas utrata apetytu, osłabienie, spadek produkcji mleka (problem z wykarmieniem młodych), nadmierne polegiwanie. W tym wypadku należy zastosować kredę pastewną, jednak nie należy jej podawać do woli, ponieważ nadmiar wapnia może powodować problemy z przyswajaniem innych pierwiastków. Zwrócono również uwagę na pokrycie w paszach zapotrzebowania energetycznego w zależności od etapu produkcji. Największe jest w okresie późnej ciąży oraz laktacji. Dobrym źródłem energii są m.in. buraki pastewne, wysłodki buraczane, owies, marchew. Im większa różnorodność w żywieniu małych przeżuwaczy, tym lepiej.
Następny temat dotyczący pomoru małych przeżuwaczy zaprezentował dr hab. Andrzej Fitzner, prof. Instytutu, z Zakładu Pryszczycy Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego. W Unii Europejskiej choroba zwalczana jest z urzędu, za co odpowiada inspekcja weterynaryjna. Choroba podlega zakazowi szczepień. Istnieje zakaz importu zwierząt z terenów występowania pomoru małych przeżuwaczy. W czerwcu 2018 roku choroba została stwierdzona na terenie Bułgarii. Był to ostatni przypadek na terenie Europy.
Następnie Katarzyna Urbankowska-Bąk przedstawiła ofertę firmy BIVET, działającej na terenie całego kraju. Działalność produkcyjna jest skoncentrowana na rynku weterynaryjnym (biologiczne komponenty do leków) oraz dodatków i mieszanek paszowych, natomiast handlowa dotyczy, poza sektorem weterynaryjnym, także szeroko rozumianej branży rolniczej. BIVET jest producentem oraz importerem wysokiej jakości pasz, dodatków i mieszanek paszowych, a także urządzeń udojowych. Oferowane jest nie tylko profesjonalne doradztwo merytoryczne oraz techniczne, ale również serwis całodobowy.
Anna Mońko-Łanucha
KPODR w Minikowie
Małe przetwórstwo i rolniczy handel detaliczny (RHD) – nabór wniosków wydłużony
Do 28 stycznia 2022 r. ARiMR będzie przyjmować wnioski o „Wsparcie inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój” w ramach tzw. małego przetwórstwa lub rolniczego handlu detalicznego (RHD). Pierwotnie ten nabór miał zakończyć się 29 grudnia 2021 r.
Wnioski o wsparcie można składać w oddziałach regionalnych ARiMR osobiście, przesłać rejestrowaną przesyłką pocztową, nadaną w placówce Poczty Polskiej lub za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.
Nabór kierowany jest do dwóch grup wnioskodawców. Pierwszą stanowią rolnicy, domownicy lub małżonkowie rolników, którzy zdecydują się na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie przetwarzania produktów rolnych. Mogą oni ubiegać się o nawet 500 tys. zł. Druga grupa to rolnicy lub ich małżonkowie, którzy prowadzą lub podejmują działalność przetwórczą i sprzedaż produktów przetworzonych w ramach rolniczego handlu detalicznego (RHD), jednak nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej. W tym przypadku maksymalna kwota wsparcia to 200 tys. zł. W obu wariantach poziom dofinansowania wynosi do 50 proc. kosztów kwalifikowanych.
Przedsięwzięcia, na które można otrzymać wsparcie, to m.in. budowa, rozbudowa lub modernizacja budynków wykorzystywanych do prowadzenia działalności przetwórczej czy zakup oraz instalacja maszyn lub urządzeń do przetwarzania czy magazynowania produktów. Dofinansowanie można przeznaczyć także na inwestycje związane z dostosowaniem pomieszczeń pomocniczych służących do przygotowania posiłków (np. kuchni) czy pomieszczeń gospodarczych służących do przechowywania produktów żywnościowych, czy też na zakup maszyn czy urządzeń służących ochronie środowiska. W tym naborze poszerzono zakres inwestycji objętych wsparciem – zainteresowani będą mogli nabyć specjalistyczne środki transportu: niezbędne dla sprawnego przebiegu procesu technologicznego lub magazynowania; służące do przewozu zwierząt przeznaczonych do uboju; wykorzystywane do sprzedaży produktów rolnych; cysterny, silosy, chłodnie i izotermy, przeznaczone do przewozu produktów rolnych, których transport powinien odbywać się w szczególnych warunkach.
Przypominamy, że do 29 grudnia trwa nabór na tzw. duże przetwórstwo, który skierowany jest do dwóch grup: przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem pasz bez GMO oraz do podmiotów specjalizujących się w produkcji i sprzedaży ziół. Wsparcie, jakie można otrzymać, zależy od statusu wnioskodawcy. W przypadku przedsiębiorstw dofinansowanie może wynieść do 10 mln zł, jeśli zaś chodzi o związki grup producentów rolnych lub zrzeszenia organizacji producentów może to być nawet 15 mln zł. W obu przypadkach refundacja wynosi do 50 proc. kosztów kwalifikowanych poniesionych na realizacje inwestycji. Do 21 grudnia do ARiMR wpłynęło 35 wniosków o pomoc. Dokumenty o wsparcie można składać w oddziałach regionalnych ARiMR osobiście, przesłać rejestrowaną przesyłką pocztową, nadaną w placówce Poczty Polskiej lub za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.
Konferencja „Ochrona różnorodności biologicznej w krajobrazie rolniczym”, Przysiek, 14 XII 21
Konferencja poświęcona była tematyce różnorodności biologicznej i jej znaczeniu w rolnictwie oraz krajobrazie rolniczym. Dzięki utrzymywaniu dużej bioróżnorodności rolnik może uzyskiwać wyższe i bardziej stabilne plony, o lepszej jakości oraz ograniczyć lub wyeliminować zużycie pestycydów. Ochrona siedlisk przyrodniczych i wprowadzanie nowych elementów przyrodniczych korzystnie wpływa na krajobraz. Rolnictwo stoi przed koniecznością pogodzenia celów produkcyjnych i ekologicznych. Zachowanie zróżnicowania biologicznego w agroekosystemach i krajobrazie rolniczym jest ważnym zadaniem współczesnego rolnictwa.
W konferencji udział wzięli rolnicy, doradcy, przedstawiciele instytucji naukowych i samorządowych, szkól rolniczych i ośrodków edukacji ekologicznej.
Wykłady prowadzili specjaliści, zajmujący się tematyką różnorodności biologicznej w swojej pracy naukowej i badawczej, z Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa-Państwowego Instytutu Badawczego, /IUNG-PIB/ w Puławach.
Wykład wprowadzający na temat: „Znaczenia różnorodności biologicznej w gospodarstwach ekologicznych. Dobre praktyki rolnicze chroniące bioróżnorodność” przeprowadziła dr hab. Beata Feledyn-Szewczyk. Podczas prelekcji uczestnicy zapoznali się również z założeniami Europejskiej Strategii Bioróżnorodności do 2030r.
W kolejnym referacie na temat: „Ocena efektywności programu rolnośrodowiskowego w ochronie różnorodności biologicznej”, który wygłosił dr hab. Jarosław Stalenga, uczestnicy zapoznali się z wynikami badań nad skutecznością dotychczasowych programów ochrony bioróżnorodności realizowanych w UE i Polsce.
Na zakończenie dr Robert Borek w wykładzie „Ochrona bioróżnorodności w skali krajobrazu wiejskiego – przykłady i rekomendacje”, przedstawił dobre praktyki rolnicze korzystnie wpływające na różnorodność biologiczną w krajobrazie rolniczym oraz planowane w Strategii Zielonego Ładu ekoschematy i interwencje mające wpływ na wzrost bioróżnorodności i urozmaicenie krajobrazu wsi.
Wszystkich, którzy chcieliby powrócić do powyższych zagadnień zachęcamy do skorzystania z nagrania z konferencji zamieszczonego poniżej.
Poniżej dostępne są również materiały szkoleniowe:
Borek_Ochrona biorozn_krajobraz_14122021
Feledyn-Szewczyk_Wykład szkoleniowy 14.12.2021 ost
Opracowała:
Karina Wroniecka, KPODR w Minikowie, Odział w Przysieku
Konferencja zrealizowana została dzięki wsparciu finansowemu z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu.