Jarosław Domiński

ZIELONKA – KISZONKA – MLEKO

Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
w Minikowie

zaprasza na konferencję online

ZIELONKA KISZONKA MLEKO

14 grudnia 2021 roku

Kliknij na link by się zarejestrować na konferencję

https://forms.gle/RpJhXeGicdA6AHyH8

 

Na adres mailowy podany w formularzu rejestracyjnym zostanie przesłany na kilka dni przed konferencją link umożliwiający uczestnictwo.

W programie:

10:00 – 10:10

Otwarcie konferencji
dr Ryszard Kamiński
, Dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie

10:10 – 10:20

Przedstawienie wykładowców i tematyki
Prowadzący konferencję: dr hab. Piotr Dorszewski, KPODR w Minikowie

DOBROSTAN

10:20 – 10:50

Długowieczność – najważniejsza cecha funkcjonalna krów
prof. dr hab. inż. Zenon Nogalski
, Katedra Hodowli Bydła i Oceny Mleka, Wydział Bioinżynierii Zwierząt, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olszynie

10:50 – 11:00

Dyskusja i odpowiedzi na pytania zadane podczas czatu
Prowadzący konferencję

TECHNOLOGIA

11:00 – 11:30

Nowoczesne technologie zbioru zielonek na kiszonki a zdrowie krów
prof. dr hab. inż. Cezary Purwin
, Katedra Żywienia Zwierząt i Paszoznawstwa, Wydział Bioinżynierii Zwierząt, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olszynie

11:30 – 11:40

Dyskusja i odpowiedzi na pytania zadane podczas czatu
Prowadzący konferencję

11:40 – 11:50

Przerwa

EKONOMIKA

11:50 – 12:20

Aktualna opłacalność produkcji mleka i przewidywania na przyszłość
dr hab. inż. Andrzej Parzonko, prof. SGGW
, Katedra Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw, Wydział Ekonomiczny, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

12:20 – 12:30

Dyskusja i odpowiedzi na pytania zadane podczas czatu
Prowadzący konferencję

ŻYWIENIE

12:30 – 13:00

Błędy żywieniowe i ich konsekwencje
mgr inż. Zbigniew Wróblewski, doradca żywieniowy
, Polska Federacja Hodowców Bydła i Producentów Mleka

13:00 – 13:10

Dyskusja i odpowiedzi na pytania zadane podczas czatu
Prowadzący konferencję

INNOWACJE

13:10 – 13:40

Innowacje w produkcji mleka krowiego surowego, jego przetwórstwie i wprowadzaniu na rynek serów dojrzewających o podwyższonych walorach odżywczych
Przedstawiciel GO EPI Zielone Mleko, realizującej projekt w ramach Działania „Współpraca” PROW 2014-2020, Lider projektu – LGD Sandry Brdy, Chojnice

13:40 – 13:50

Dyskusja i odpowiedzi na pytania zadane podczas czatu
Prowadzący konferencję

13:50 – 14:00

 

 

 

Podsumowanie i zakończenie konferencji
Prowadzący konferencję:dr hab. Piotr Dorszewski, KPODR w Minikowie

 

Kontakt: Piotr Dorszewski
tel.: 52 386 72 19
e-mail:
piotr.dorszewski@kpodr.pl

Wirtualne wizyty w zagrodach edukacyjnych

Mamy przyjemność zaprezentować Państwu najnowszą serię filmów dotyczących działalności zagród edukacyjnych. Materiał powstał w ramach projektu „Wirtualne wizyty w zagrodach edukacyjnych” koordynowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi we współpracy z Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w Krakowie. Ma on stanowić źródło wiedzy dla szkół na temat oferty edukacyjnej obiektów zarejestrowanych w ramach Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych.

Zależy nam aby obiekty realizowały w ramach swoich programów edukacyjnych założenia aktualnej podstawy programowej. Gospodarstwa rolne, które poza działalnością produkcyjną pełnią również funkcję edukacyjną są ciekawą, autentyczną i inspirującą propozycją realizowania zajęć szkolnych. Są miejscem, w którym teoria wyraża się w praktyce. Stanowią dzięki temu wsparcie dla systemu oświaty, a dla właścicieli zagród – intratne zajęcie.

Zachęcamy do zapoznania się z całą serią filmów, jak również do odwiedzin strony www.zagrodaedukacyjna.pl, na której znajdą Państwo szczegółowe informacje na temat działalności obiektów oraz kryteriów przynależności do Sieci.

Materiał wideo dostępny jest na kanale YouTube Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w Krakowie.

 Kliknij na obrazek poniżej by obejrzećmateriał filmowy.

https://www.youtube.com/playlist?list=PLji_mFIEpQX-pZ51GoFSVwB32lr-dhtCc.

 

Rok 2022 rokiem Henoli. Instytut ogłasza projekt HenolaHemp !

 

Rok 2022 rokiem Henoli. Instytut ogłasza projekt HenolaHemp !

Program Konopny Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich mając na celu rozpowszechnienie upraw konopi włóknistych w Polsce uruchamia projekt HenolaHemp. Projekt zakłada zbadanie parametrów dużej ilości plantacji towarowych konopi włóknistych odmiany Henola w zróżnicowanych warunkach glebowych i pogodowych w Polsce w kontekście czynników wpływających na wzrost wydajności plonu ziarna z ha. Każdy uczestnik projektu niezależnie od areału uzyska 30% rabat na zakup certyfikowanego materiału nasiennego a w zamian przekaże do Instytutu krótki raport dotyczący przeprowadzonej uprawy. Ponadto każdy uczestnik będzie objęty wsparciem agrotechnicznym oraz uzyska atrakcyjne warunki cenowe w przypadku zlecenia Instytutowi usług przetwórstwa ziarna oraz słomy a także analiz laboratoryjnych.

Zapisy do projektu przyjmujemy do 28 lutego 2022 poprzez formularz na stronie www.henolahemp.pl

 

Dlaczego Henola?

Od kilku lat sektor konopi przemysłowych przeżywa globalny renesans. Był czas na produkty z CBD a obecnie jest niewątpliwie czas na ziarno konopne. Branża spożywcza dostrzega walory odżywcze tej wyjątkowej rośliny co widać przede wszystkim na półkach sklepowych gdzie pojawiają się m.in. batony konopne, olej, mleko a nawet proteiny konopne. To z kolei zwiększa popyt na ziarno, które powoli staje się kluczowym produktem konopnym na rynku.

Odpowiedzią na rosnący popyt na ziarno konopne jest oferowana przez Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich bardzo plenna odmiana Henola. Jej plon na poziomie 1,5 – 2,5 tony z hektara dyskwalifikuje konkurencje. Jej wysokość nie rodzi problemów przy zbiorze a jej okres wegetacji pozwala rolnikowi na bezpieczny zbiór na przełomie sierpnia i września.

Henola jest na rynku od 2019 roku i z roku na roku zyskuje coraz większe grono entuzjastów zarówno w Polsce jak i zagranicą.

Nasiona Henoli posiadają bardzo korzystny stosunek kwasów tłuszczowych. Henola jest zarejestrowana w Centralnym Ośrodku Badania Odmian Roślin Uprawnych, uzyskała aprobatę Colorado Department of Agriculture, USA oraz Canadian Seed Grower’s Associaciation. Odmiana Henola uzyskała nagrodę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz w 2020 roku tytuł Polski Produkt Przyszłości.

Trochę informacji na temat Henoli:

W 2007 roku w Zakładzie Doświadczalnym IWNIRZ w Pętkowie rozpoczęto prace nad wyhodowaniem nowej formy konopi, która cechowałyby się wysokim plonem nasion. Po 7 latach intensywnych prac hodowlanych, uzyskano interesujący ród, który w 2014 roku zgłoszono do badań rejestrowych w Centralnym Ośrodku Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU). Po dwóch sezonach wegetacyjnych, 10 lutego 2017r., ród ten, pod nazwą Henola, został wpisany do Krajowego rejestru pod numerem R 2908 na okres do 31 grudnia 2027 roku. Ponadto, Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich uzyskał wyłączne prawo hodowcy do odmiany ‘Henola’ o numerze R 1372.

Odmiana konopi przemysłowych Henola jest jedyną, unikatową odmianą jednopienną, w typie oleistym zarejestrowaną na świecie. Jej potencjał plonowania odpowiada na potrzeby przedstawicieli branży konopi przemysłowych zainteresowanych wykorzystaniem nasion przemysłowych w realizowanych procesach produkcyjnych. Parametry nasion Henoli, a w szczególnie jej plon z hektara powoduje, że jej uprawa zmienia ekonomikę produkcji wyrobów spożywczych z tej rośliny. Plon na plantacjach doświadczalnych wskazywał kilkukrotnie większe ilości zebranych nasion w stosunku do konkurencyjnych odmian. Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi w latach 2013-2015 w zależności od gęstości siewu uzyskano następujące średnie plony nasion z hektara. Gęstość siewu kolejno 20,40,60 kg – plon 2,38;3,46; 4,39 tony. Najwyższe plony nasion uzyskano przy wysiewie 60 kg/ha o zbliżonej masie 1000 nasion. Natomiast duże różnice występowały w porównywanych latach spowodowane przebiegiem pogody. Najwyższe plony nasion (66,0 dt/ha) uzyskano w 2014 roku przy korzystnym przebiegu pogody. Najniższe plony otrzymano w 2015 roku, w którym wystąpiła długotrwała susza glebowa (28,4 dt/ha).Tegoroczne doświadczenia z plantacji nasiennych i przemysłowych potwierdzają unikatowy charakter Henoli w zakresie plonowania. Rekordowe wartości to 1,7 tony z ha z plantacji ekologicznej i 2,5 tony z ha z plantacji konwencjonalnej.

Kolejnym przełomowym atutem odmiany jest jej wysokość oraz kształt i objętość wiech. Odmiany konopi przemysłowych z uwagi na ich pierwotne wykorzystanie w celach włókienniczych osiągają wysokość 3-5 m. Odmiana Henola rośnie na wysokość 1,5-2m. Rozmiar wiech ( część rośliny, w których umiejscowione są nasiona) stanowi 50-70% jej wysokości. W pozostałych odmianach wiecha stanowi 20-30% całej rośliny. Ma to istotne znaczenie dla ekonomiki zbioru kwiatostanu lub omłotu rośliny na cele produkcji ekstraktów CBD. Wysokość rośliny ma istotne znaczenie w kontekście zbioru rośliny, który uznać należy za podstawowy czynnik dostępu do prowadzenia upraw. Rośliny wysokie wymagają specjalistycznego, bardzo drogiego sprzętu (kombajn do zbioru konopi kosztuje ok 1,5-3 mln zł) lub zbioru ręcznego, który nie pozwala na dużą skalę przedsięwzięcia. Niskie odmiany można kosić za pomocą tradycyjnych kombajnów.

Istotny z punktu widzenia ekonomiki upraw jest okres wegetacji odmiany Henola, który jest krótszy o 3 tygodnie w stosunku do innych odmian. Potwierdzają to wyniki Raportu z Urzędowego Badania Odrębności, Wyrównania i Trwałości Odmiany opracowanego przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, który wskazuje, że „odmiana jest wyraźnie odrębna od każdej znanej nam odmiany”. Urzędowy Opis Odmiany opracowany przez tą samą instytucje, wskazuje, że nie ma podobnych odmian, które mogłyby stanowić podstawę do wskazania różnic Henoli.
Przeprowadzone badania dowodzą, że odmiana Henola posiada znacznie odbiegające ilościowo i jakościowo od innych odmian na rynku zasoby terpenów, które po procesie ekstrakcji lub destylacji parą wodną są wykorzystywane do produkcji perfum, aromatów spożywczych i leków pochodzenia roślinnego. Dynamicznie rozwijający się sektor spożywczy, wykorzystujący do produkcji przemysłowe nasiona konopi przemysłowych traktuje naszą odmianę, jako przełomową dla branży.

Odmiana Henola uzyskała w 2020 roku tytuł Polski Produkt Przyszłości oraz nagrodę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

 

Trochę informacji na temat Programu Konopnego:

Program Konopny Instytutu Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich stanowi odpowiedź na potrzeby globalnego rynku konopi przemysłowych oraz jest przykładem skutecznej komercjalizacji opracowanych w instytucie badawczym dóbr własności intelektualnej. Celem programu jest produkcja na dużą skalę kwalifikowanego i elitarnego materiału siewnego konopi przemysłowych odmian należących do IWNIRZ (m.in. Białobrzeskie, Tygra, Henola), które są sprzedawane w Polsce, Europie i na innych kontynentach. Odmiany Instytutu są uprawiane m.in. w 41 stanach USA, Urugwaju, RPA czy Australii. Działalność Instytutu wypromowała polskie odmiany konopi przemysłowych na światowych rynkach. Z tego tytułu w oparciu o zawarte umowy licencyjne Instytut osiąga przychody liczone w milionach złotych. Rolą programu jest propagowanie upraw tej rośliny, transfer wiedzy w obszarze agrotechniki i przetwórstwa w celu zwiększenia jej popularności w Polsce i na świecie.

 

Kontakt:

Witold Czeszak – Kierownik Programu Konopnego

biuro@programkonopny.pl
infolinia: +48 664 949 998
www.programkonopny.pl

FB – https://www.facebook.com/pg/programkonopny/posts/
YT – https://www.youtube.com/channel/UC3Cpe1ae0mciskIY9FCp3dw
IG – https://www.instagram.com/programkonopny/

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

INFORMACJA DLA HODOWCÓW DROBIU

W związku z  wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków w Polsce hodowcy drobiu powinni zachowywać szczególną ostrożność i stosować odpowiednie środki bioasekuracji minimalizujące ryzyko przeniesienia wirusa grypy ptaków do gospodarstwa, w szczególności:

1. Przetrzymywać drób w sposób ograniczający jego kontakt z dzikim ptactwem;
2. Przechowywać paszę w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;
3. Karmić i poić drób w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
4. Stosować w gospodarstwie odzież i obuwie ochronne oraz po każdym kontakcie z drobiem lub dzikimi ptakami umyć ręce wodą z mydłem;
5. Stosować maty dezynfekcyjne w wejściach i wyjściach z budynków, w których utrzymywany jest drób.

Hodowco !!!

Pamiętaj o zgłaszaniu niezwłocznie do odpowiednich osób
i instytucji (lekarz weterynarii prywatnej praktyki, powiatowy lekarz weterynarii, wójt/burmistrz/prezydent miasta) podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej drobiu

 

Objawy kliniczne wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI) u drobiu

Zwiększona śmiertelność; znaczący spadek pobierania paszy i wody; objawy nerwowe: drgawki, skręt szyi, paraliż nóg i skrzydeł, niezborność ruchów; duszności, sinica, wybroczyny, biegunki, nagły spadek nieśności

 

aktualizacja WIW Bydgoszcz listopad  2021 r.

Upowszechnianie wiedzy i dobrych praktyk rolniczych w przetwórstwie i rolnictwie ekologicznym

  „Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”

 

W dniach 27.09.2021-2.10.2021 odbył się wyjazd studyjny w ramach operacji ”Upowszechnianie wiedzy i dobrych praktyk rolniczych w przetwórstwie i rolnictwie ekologicznym”, wpisanej do Planu operacyjnego KSOW na lata 2020-2021. Operacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

 Uczestnicy wyjazdu, którymi byli rolnicy ekologiczni, przetwórcy, rolnicy konwencjonalni zainteresowani  ekologicznymi metodami produkcji oraz doradcy z terenu woj. kujawsko-pomorskiego, odwiedzili gospodarstwa ekologiczne oraz przetwórnie w województwie małopolskim, poznając dobre praktyki i innowacyjne rozwiązania w rolnictwie ekologicznym.

W ramach wyjazdu wizytowaliśmy w dwóch gospodarstwach położonych w podkrakowskich Niezwojowicach.

 

Fot. 1  Z wizytą w gospodarstwie p. Andrzeja Przybycień, Niezwojowice

Gospodarstwo pana Andrzeja Przybycień, to obecnie jedyne towarowe gospodarstwo ekologiczne w powiecie proszowickim. Prowadzi je od 1990 roku, ale tak naprawdę początki ekologii w jego gospodarstwie sięgają lat 80-tych XX wieku, kiedy to nawiązał współpracę z prekursorami rolnictwa ekologicznego w Polsce. Ta współpraca zaowocowała utworzeniem w 1989 roku pierwszego w Polsce Stowarzyszenie Rolników Ekologicznych EKOLAND.   Grunty orne stanowią 10 ha. W płodozmianie dominują uprawy warzyw, z których gospodarz uzyskuje bardzo dobre plony. Średnie plony odpowiednio na poziomie: ziemniaki około 30 t z ha, marchew jadalna około 40 t/ha, pietruszka  20t/ha, seler 25t/ha, cebula 30 t/ha, czosnek 80 000 główek z ha, kapusta 40t/ha, por 170 tysięcy sztuk z ha, dynia plon 40 t/ha, czarna rzepa- 25t/ha, ogórek 40 t/ha.


Fot. 2 Tegoroczne zbiory selera w gospodarstwie ekologicznym p. Andrzeja Przybycień

 

W poplonie rolnik uprawia koper, czarną rzodkiew, burak ćwikłowy. Produkcja zbóż stanowi około 2 ha. Na areale około 3 ha co roku wysiewana jest mieszanka strączkowo- zbożowa na poplon. Do siewu stosuje kwalifikowany, ekologiczny materiał siewny.  Odchwaszczanie przeprowadzane jest mechanicznie oraz za pomocą pielnika z palnikiem gazowym. Gospodarstwo podlega corocznej kontroli i certyfikacji przez jednostkę certyfikującą, posiada również certyfikat bezpieczeństwa żywności HACCP, Global G.A.P. Freshmazovia, najważniejszy prywatny międzynarodowy system jakości i bezpieczeństwa żywności w produkcji pierwotnej, który jest niezbędny w nowoczesnym handlu. Wytworzone produkty są sprzedawane dla dużych sieci Makro, NATU BIO  oraz przetwórni BIOFOOD. Warzywa są starannie konfekcjonowane i pakowane w specjalnie przeznaczonym dla tego celu pomieszczeniu, zapewniającym najwyższe standardy i normy bezpieczeństwa żywności, co potwierdzają odpowiednie certyfikaty. Rolnik dostarcza towar do odbiorców własnym transportem.

Pan Andrzej współpracuje z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie, szkołą rolniczą w Piotrowicach Małych oraz MODR Karniowice. Bierze udział w konferencjach, sympozjach oraz targach  dotyczących ekologicznych metod produkcji. Podczas spotkań zwraca uwagę na problemy rolników ekologicznych. Bolączką rolników ekologicznych w Małopolsce jest brak przetwórstwa, brakuje również producentów pasz ekologicznych. Wytwórnie, które dotychczas działały nie wytrzymały konkurencji. Brakuje również grup producenckich, które mogłyby konkurować z silnym obecnie rolnictwem ekologicznym np. niemieckim, włoskim, czy Izraela.

Drugim odwiedzanym gospodarstwem było położone w sąsiedztwie 5-hektarowe gospodarstwo ekologiczne i zagroda edukacyjna  „Pszczółki”. Prowadzi je pani Agnieszka Król wraz z rodzicami. W gospodarstwie prowadzony jest chów gęsi polskiej białej, indyków i kur. Dominuje uprawa warzyw i owoców, które są wykorzystywane i przetwarzane w gospodarstwie. W ramach zajęć w zagrodzie edukacyjnej uczestnicy poznają cykl życia pszczelej rodziny i proces powstawania miodu. Można tutaj odpocząć z dala od zgiełku miasta, spróbować potraw przygotowanych tylko z naturalnych produktów i przekonać się czym jest polska gościnność. W menu gospodyni wyjątkowe produkty tj. gęś biesiadna wsią zalana pieczona na kapuście z jabłkami i śliwkami węgierkami, gruszki bądź śliwki węgierki w zalewie domowej, chleb razowy: czy oczywiście pyszna szarlotka. W ramach Rolniczego Handlu Detalicznego (RHD) prowadzone jest przetwórstwo oraz sprzedaż produktów z własnego gospodarstwa. To również miejsce, w którym priorytetem jest wychowanie w duchu patriotyzmu, poszanowaniu historii i umiłowania ziemi. Uczestnicy mieli okazję zapoznać się z funkcjonowaniem zagrody edukacyjnej. Na pięciu hektarach zainteresowania historyczne przeplatają się z miłością do zwierząt i gotowania oraz z  zamiłowaniem do ogrodu, pszczół i zdrowego stylu życia.

Fot. 3 Warzywa na podwyższonej grządce  gospodarstwie p. Agnieszki Król

 


Fot. 4 Sklepik z produktami z własnego gospodarstwa.

 

Kolejny dzień wyjazdu i następne ciekawe gospodarstwa. Tym razem gościliśmy u Pań:  Lucyny Gaweł i Martyny Chodorowicz. Mama i córka, prowadzą dwa odrębne gospodarstwa ekologiczne w Woli Batorskiej położonej między Puszczą Niepołomicką a Wisłą. Obydwa specjalizują się w produkcji warzyw w gruncie i pod osłonami. Pani Lucyna Gaweł gospodaruje wraz z mężem na 8-miu hektarach. Od 2003 posiadają certyfikat ekologiczny. Produkują warzywa na lokalny krakowski Targ Pietruszkowy oraz zajmują się hodowlą bydła rodzimej rasy polska czerwona, królików i kur niosek polskiej rasy Zielononóżka kuropatwiana. Zwierzęta zapewniają naturalny nawóz wykorzystywany przy uprawie warzyw.

By mieć możliwość prowadzenia handlu na Targu Pietruszkowym konieczne jest spełnienie 3 wymogów:

– wymóg lokalności – odległość gospodarstwa powinna wynosić do ok. 150 km od Krakowa,

– wymóg naturalności – posiadanie certyfikatu ekologicznego lub zgoda na poddanie się niezapowiedzianym badaniom laboratoryjnym;

-wymóg bezpośredniości– rolnik lub przetwórca sprzedaje swoje produkty sam lub sprzedaż prowadzona jest przez kogoś z jego rodziny.

Fot. 5 Uczestnicy wyjazdu studyjnego poznają zasady ekologicznej uprawy jarmużu w gospodarstwie p. Lucyny Gaweł.

 

Główne uprawy obejmują ziemniaki, kapustę głowiastą i pekińską, pietruszkę marchewkę, rzepę, sałaty, fasolę szparagową, koper, ogórki gruntowe, pomidory, por i seler i burak ćwikłowy. Część warzyw jest  przetwarzana w gospodarstwie i sprzedawana w ramach RHD. Na terenie gospodarstwa znajduje się 12  tuneli foliowych, w których od wczesnej wiosny do późnej jesieni uprawiane są warzywa, Od lutego rusza wysiew nowalijek: rzodkiewki, sałaty, szczypioru i koperku.

Fot. 6  Uprawa warzyw pod osłonami.

Gospodarstwo pani Martyny Chodorowicz choć niewielkie, gdyż powierzchnia wynosi dwa hektary gruntów ornych, stanowi przykład innowacyjnego gospodarstwa, w którym dominuje uprawa ziemniaków, ziół, warzyw i zbóż. Uprawa warzyw i ziół prowadzona jest w ośmiu tunelach foliowych. Rolniczka jest przykładem beneficjenta działania „Restrukturyzacja małych gospodarstw” PROW 2014-2020, w ramach którego zakupiła miniciągnik o mocy 50 KM do pracy w tunelach i na polu. W gospodarstwie prowadzona jest sprzedaż bezpośrednia produktów oraz przygotowywane są paczki dla klientów, którzy zamawiają towar telefonicznie lub przez internet. Raz w tygodniu paczki rozwożone są do odbiorców w Krakowie.

Fot. 7  Uprawa mizuny – musztardowca japońskiego w gospodarstwie p. M. Chodorowicz.

 


Fot. 8 Z wizytą w gospodarstwie państwa Bobaków.

 

Część wyjazdu studyjnego spędziliśmy na Podhalu, w najwyżej położonej miejscowości w Polsce, w Zębie. Tutaj znajduje się gospodarstwo Pana Bolesława Bobaka. Jest to przykład gospodarstwa, w którym prowadzony jest chów bydła mlecznego oraz owiec. W ramach RHD produkowane są sery. Tradycje wytwarzania prawdziwych serów góralskich są w rodzinie Bobaków kultywowane od wielu pokoleń, dlatego tak wielu klientów docenia oryginalny smak serów białych, wędzonych, bryndzy, bundza czy coraz popularniejszego poza Podhalem korbacza, który kształtem przypomina makaronowe nitki, a historia jego wytwarzania ma ponad dwieście lat.

Fot. 9 Serowarnia, tutaj  powstają przepyszne, ekologiczne sery.

 

 Gospodarstwo otrzymało certyfikat Produkt Lokalny z Małopolski przyznawany przez Fundację Partnerstwo dla Środowiska. Przyznanie certyfikatu jest potwierdzeniem, że w gospodarstwie Państwa Bobaków stosuje się ekologiczne metody hodowli zwierząt oraz zlokalizowane jest ono na terenie Małopolski. Gospodarstwo należy do Małopolskiego Stowarzyszenia Rolników Ekologicznych „Natura”. Rodzina zajmuje się także eko-agroturystyką.

Sery góralskie dostępne są w sprzedaży bezpośredniej, zarówno w gospodarstwie, jak i na miejscowych targowiskach w Zakopanem i Krakowie na Targu Pietruszkowym oraz Targu Produktów Lokalnych.

Kolejny punkt programu to wizyta w Centrum Edukacji Przyrodniczej Tatrzańskiego Parku Narodowego w Zakopanem. Podczas spaceru edukacyjnego po ośrodku pierwszym punktem zwiedzania była  największa w Polsce makieta Tatr – prezentacji, która jest na niej wyświetlana, towarzyszył komentarz lektora. Kolejnym etapem spaceru była projekcja  filmu oraz bardzo realistyczne dioramy, czyli trójwymiarowe makiety przedstawiające łąkę i las oraz wpływ człowieka na tatrzańskie ekosystemy. Zdobyliśmy wiedzę na temat walorów przyrodniczych TPN i sposobów ich ochrony. Swobodne przemieszczanie się zwierząt  ma ogromne znaczenie dla zachowania bioróżnorodności obszarów chronionych. Bogactwu roślinności odpowiada bogactwo krajobrazowe. TPN otacza obszar otuliny, na którym dozwolone są niektóre formy działalności rolniczej i gospodarczej. Pewne przejawy tradycyjnej gospodarki rolnej (wypas owiec, koszenie traw) dozwolone są nawet na obszarach pod ścisłą ochroną, co jest o tyle uzasadnione, że działalność taka ma tu wielowiekową tradycję, a zaprzestanie jej może spowodować drastyczne zmiany w ekosystemie. Ekologiczne gospodarstwa z całą pewnością korzystnie wpisują się w ochronę  różnorodności biologicznej tego regionu.

Przedostatni dzień pobytu w pięknych stronach województwa małopolskiego spędziliśmy poznając asortyment i specyfikę powstawania ekologicznych soków w tłoczni soków Maurera.

Fot. 10 Ekologiczne soki z tłoczni soków Maurera

Z uwagi na formę tworzenia – są to produkty tłoczone bezpośrednio ze świeżych owoców, warzyw oraz ziół. Co istotne, wszystkie składniki, z których wykonywane są soki ekologiczne pochodzą z certyfikowanych upraw ekologicznych, a więc wolnych do chemii, pestycydów i wszystkich innych, niekorzystnych dla ludzkiego zdrowia substancji. W każdym przypadku są to soki bez dodatku cukru, zawierające jedynie cukier naturalnie występujący w warzywach i owocach.

W bogatej ofercie znajdują się soki ekologiczne dostępne zarówno w kartonach, jak również i butelkach o różnych rozmiarach. Wśród składników, z których tłoczone są soki, znaleźć można m.in. truskawki, jabłka, gruszki, śliwki, maliny, czarną porzeczkę, marchew, buraczki, rabarbar, pokrzywę, kwiat czarnego bzu, miętę oraz wiele innych. Mieliśmy okazję delektować się smakiem tych wyjątkowych produktów.

Na zakończenie pobytu w Małopolsce odwiedziliśmy ekologiczne gospodarstwo koziarskie pani Agnieszki Libury w Kobylcu, gmina Łapanów. Jest to bardzo ciekawe gospodarstwo ekologiczne, którego właścicielka wręcz zaraża entuzjazmem i radością życia. Z ogromnym zainteresowaniem wysłuchaliśmy historii powstania tego miejsca. Gospodarstwo o pow. 10 ha stanowią: sad aroniowy, ogród warzywny, łąki, pastwiska i las. Prowadzi hodowlę zachowawczą kóz karpackich. Obecnie jest ich 60 sztuk. Na bieżąco współpracuje Instytutem Ochrony Zasobów Genetycznych, pracując nad zachowaniem i odnową starej, polskiej rasy kóz karpackich. Zwierzęta biorą udział w wystawach i są protoplastami kolejnych stad w Polsce. Z mleka tej rasy powstają sery, a z mięsa wędliny i potrawy dla domowników, pracowników oraz gości. Kuchnia bazuje na produktach ekologicznych z własnego gospodarstwa. Przetwórstwo odbywa się w ramach RHD. Oprócz kóz w gospodarstwie hoduje się króliki na mięso dla pacjentów onkologicznych.

 


Fot.11 Zachowawcza rasa kóz karpackich w Kobylcu.

Dodatkowo w gospodarstwie prowadzona jest działalność  agroturystyczna – całoroczne domki na drzewach/ leśne obserwatoria. Pani Agnieszka kocha naturę i tworzy niepowtarzalny smak i klimat w swoim  gospodarstwie. Rolnicy mieli możliwość zobaczyć, że  w jednym gospodarstwie, że rolnik może prowadzić różne działalności pozarolnicze tj. RHD, agroturystyka, zagroda edukacyjna. Jest to przykład innowacyjnego gospodarstwa z ofertą przygotowaną pod wymagającego klienta. Z żalem opuściliśmy Kozi Stok, by udać się w drogę powrotną do domu.

 Wyjazd studyjny rolników z naszego województwa pozwolił znaleźć odpowiedzi na pytania zadawane zarówno przez rolników, którzy dopiero rozważają przestawianie gospodarstw na ekologiczny system produkcji, rolników w okresie konwersji oraz rolników ekologicznych z wieloletnim doświadczeniem. Poznaliśmy ciekawe gospodarstwa i przetwórnie regionu Małopolski. Odwiedzone gospodarstwa pokazały, że przetwórstwo surowców z własnego gospodarstwa daje szansę na rozwój, co przekłada się na zadowalający efekt i stabilność finansową. Inicjatywa współpracy z innymi rolnikami ekologicznymi, ułatwia podejmowanie nowych przedsięwzięć i usprawnia funkcjonowanie gospodarstw. Zdobyta wiedza, poznane dobre praktyki i innowacyjne rozwiązania będą inspiracją do dalszych działań, podejmowania nowych wyzwań i inicjatyw. W przyszłości przyczynią się do rozwoju gospodarstw ekologicznych i przetwórstwa w województwie kujawsko-pomorskim.

 

 

Tekst: Karina Wroniecka KPODR Minikowo Oddział w Przysieku
Fot. Agnieszka Dobosz-Idzik

Pasy kwietne w rolnictwie – warsztaty

3 listopada br. Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie wraz z Firmą Łąki Kwietne zorganizowali warsztaty stacjonarne „Pasy kwietne w rolnictwie”. Partnerem wydarzenia była firma BUNGE w ramach programu Grunt to Równowaga, Program na rzecz Bioróżnorodności.  W wydarzeniu wzięło udział 38 osób. Uczestnikami byli rolnicy, sadownicy, doradcy rolni, pracownicy Kujawsko-Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Toruniu oraz uczniowie Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Samostrzelu.

Ryszard Kamiński, dyrektor KPODR, dokonał oficjalnego otwarcia i przywitał zgromadzonych słuchaczy.

Celem warsztatów było przybliżenie uczestnikom tematyki związanej z zakładaniem pasów kwietnych, m.in. wybór odpowiednich gatunków roślin do mieszanki, przygotowanie gleby, pielęgnacja po wysiewie, usługi ekosystemowe pasów i znaczenie bioróżnorodności w rolnictwie w świetle najnowszych badań naukowych.

Pasy kwietne stanowią środowisko życia wielu pożytecznych organizmów, m.in. wrogów naturalnych szkodników upraw, owadów zapylających, ale również mogą pełnić wiele innych funkcji ekosystemowych (np. związanych z retencją wody w krajobrazie).

Dr inż. Marcin Grabowski reprezentujący firmę Łąki Kwietne przedstawił prezentacje pt. „Pasy kwietne – teoria i praktyka” oraz  „Badania naukowe a pasy kwietne”. Prelegent omówił cele zakładania pasów kwietnych, wybór odpowiedniej mieszanki. Zaprezentował konkretne gatunki roślin wykorzystywanych w siewie pasa jednorocznego i wieloletniego. Pan Grabowski przedstawił technologię uprawy: terminy siewu pasów jednorocznych i wieloletnich, normę wysiewu, przygotowanie gleby. Słuchacze podczas wykładu dowiedzieli się o wadze przygotowania gleby. Odpowiednie zabiegi agrotechniczne w postaci orki lub kultywatora, a następnie dwóch, trzech płytszych zabiegów pozwolą na ograniczenie rozwoju roślin niepożądanych. Wykładowca omówił zalety związane z pasem kwietnym m.in. wpływ na obecność pożytecznych gatunków owadów występujących na polu uprawnym zwłaszcza zapylaczy, zatrzymywanie wód opadowych i hamowanie szybkiego spływu powierzchniowego oraz zapobieganie utraty próchnicy z gleby.  Pan Grabowski skupił się nie tyko na korzyściach, ale przedstawił także ograniczenia jakie niesie ze sobą obecność pasa kwietnego w gospodarstwie. Jest to np. źródło nasion chwastów, które mogą przemieszczać się na uprawy właściwe szczególnie w przypadku nieodpowiedniego doboru gatunków roślin do składu mieszanki do wysiewu. Ponadto pasy kwietne mogą również stanowić miejsce schronienia i rozrodu innych niepożądanych zwierząt, np. gryzoni.

Przedstawił także wstępne wyniki projektu międzynarodowego prowadzonego przez Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach, dotyczące wykorzystania pasów kwietnych w sadach, szczególnie w kontekście wspierania wrogów naturalnych szkodników jabłoni (np. mszyc). Po zakończonym wykładzie wywiązała się dyskusja dotycząca przedstawionych tematów.

Drugim prelegentem był dr Stanisław Świtek z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, który omówił „Znaczenie bioróżnorodności i wykorzystanie walorów środowiskowych”. Wykładowca przedstawił pojęcie bioróżnorodności, która jest niezbędna w produkcji rolniczej. Pozwala ona osiągnąć wzrost plonów z korzyścią dla środowiska naturalnego. Omówione zostały także usługi ekosystemowe – zaopatrzeniowe, regulacyjne i kulturowe, które wspomagają tworzenie gleby, obieg pierwiastków, obieg wody i produkcję pierwotną. Dr Świtek podkreślał fakt, iż usługi ekosystemowe są silnie powiązane z różnorodnością środowiska. Przedstawił także znaczenie pasów kwietnych w kontekście bioróżnorodności niezbędnej dla korzystnego funkcjonowania rolnictwa.

W ostatniej części spotkania swoim tegorocznym doświadczeniami dotyczącymi uprawy jednorocznego pasa kwietnego podzielił się rolnik z województwa kujawsko-pomorskiego. Podkreślał fakt, bardzo ważnego przygotowanie stanowiska pod wysiew pasa w celu uniknięcia zachwaszczenia w późniejszym jego wzroście. Przekazał informacje o tegorocznych niekorzystnych warunkach atmosferycznych, a szczególnie suszy, które nie wpłynęły jednak znacząco na kondycję roślin w pasie kwietnym. Mimo braku wody pas kwietny funkcjonował do końca okresu wegetacyjnego.

Uczestnicy warsztatów otrzymali sporą porcję wiedzy na temat nowej "interwencji", która jest ujęta w  Planie Strategicznym dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023-2027.  Wieloletnie pasy kwietne, to "interwencja" sprzyjająca zachowaniu bioróżnorodności i zapobieganiu degradacji krajobrazu na obszarach wiejskich.

 

Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie
Tekst Natalia Czyżewska-Suchoń
Foto: Damian Oparzela

 

 

 

 

 

Kolejne premie na założenie firmy – LGD zaprasza do składania wniosków.

Lokalna Grupa Działania Stowarzyszenie „Partnerstwo dla Krajny i Pałuk” (LGD) informuje o ogłoszeniu kolejnego naboru wniosków o przyznanie pomocy dla, nieubezpieczonych w KRUS, mieszkańców powiatu nakielskiego chcących uzyskać wsparcie finansowe na podjęcie własnej działalności gospodarczej – premia w wysokości 50 000 zł (nie wymagamy wkładu własnego!).

Zainteresowanych pozyskaniem środków zachęcamy do kontaktu z pracownikami biura LGD pod nr 577 753 019 lub 607 822 019

Jednocześnie LGD zaprasza na szkolenie na temat zasad przyznawania pomocy (w tym wypełniania wniosku i bznesplanu), które odbędzie się 08.11.2021 r. (poniedziałek). Początek godz. 13.00.
Miejsce: sala szkoleniowa w siedzibie LGD – ul. Powstańców Wielkopolskich 6, Nakło nad Notecią.
W związku z panującymi obostrzeniami związanymi z pandemią CVID-19 liczba miejsc ograniczona! O zakwalifikowaniu decyduje kolejność zgłoszeń. Zapisy pod numerami jak powyżej.

 

Materiał: Joanna Bałdyga „Partnerstwo dla Krajny i Pałuk”

Rusza tzw. duży nabór wniosków o „Wsparcie inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój”

Od 31 października zakłady przetwórcze mogą składać wnioski o „Wsparcie inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój”. Jest to tzw. duży nabór. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa będzie przyjmowała wnioski do 29 listopada 2021 r.

Zioła: arcydzięgiel litwor i bylica piołun
 
Nabór wniosków kierowany jest do przedsiębiorców prowadzących działalność w dwóch sektorach. Pierwszy z nich dotyczy wytwarzania pasz na bazie surowców niemodyfikowanych genetycznie, czyli bez GMO. W tym przypadku o pomoc mogą ubiegać się mikro-, małe, średnie i duże przedsiębiorstwa. Drugi sektor, pierwszy raz wprowadzony w tym naborze, obejmuje podmioty, które prowadzą działalność w zakresie przetwarzania i sprzedaży hurtowej ziół. Tutaj o wsparcie mogą składać wnioski mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa.

Wysokość pomocy, jaką można otrzymać, zależy od rodzaju podmiotu ubiegającego się o dofinasowanie. W przypadku przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych maksymalne wsparcie wynosi 10 mln zł. Natomiast gdy o wsparcie ubiega się przedsiębiorstwo, które na podstawie odpowiednich przepisów jest związkiem grup producentów rolnych lub zrzeszeniem organizacji producentów, limit wynosi 15 mln zł.

Pomoc przyznawana jest w formie refundacji do 50 proc. kosztów kwalifikowanych poniesionych na realizację inwestycji. Zaliczają się do nich m.in. wydatki na budowę lub modernizację budynków wykorzystywanych do prowadzenia działalności. Wsparcie można otrzymać także na zakup (wraz z instalacją) maszyn lub urządzeń do przetwarzania produktów rolnych, magazynowania ich czy przygotowania do przetwarzania. W takim przypadku dofinansowane mogą być także koszty leasingu zakończonego przeniesieniem prawa własności.

Wnioski o przyznanie wsparcia przyjmują oddziały regionalne ARiMR właściwe ze względu na miejsce realizacji operacji. Dokumenty można składać osobiście, rejestrowaną przesyłką pocztową nadana w placówce Poczty Polskiej lub za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej ePUAP.

O kolejności przysługiwania pomocy decydować będzie suma uzyskanych punktów.

Więcej informacji – otwórz

 

 

 

 

 

 

 

 

Znamy Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego 2021

Od 12 lat, w ramach konkursu Rolnik Roku, organizacja WWF nagradza rolników stosujących zrównoważone praktyki rolnicze – zwłaszcza te ograniczające spływ substancji odżywczych do Morza Bałtyckiego. Poznaliśmy zwycięzcę drugiego etapu konkursu – The Baltic Sea Farmer of the Year 2021.

29 października 2021 r. nastało długo oczekiwane ogłoszenie wyników drugiego, finałowego etapu konkursu Rolnik Roku regionu Morza Bałtyckiego. Zwycięzcy ze wszystkich 11 krajów – Danii, Estonii, Finlandii, Niemiec, Łotwy, Litwy, Polski, Rosji, Szwecji, Białorusi i Ukrainy – zostali uhonorowani za wzorowe wykorzystanie zrównoważonych praktyk rolniczych w celu ograniczenia spływu składników odżywczych do zlewni Morza Bałtyckiego. Dodatkowo jeden z nich otrzymał zagrodę główną w wysokości 10 000 euro. 

 

Najlepszy z najlepszych 

Grono kandydatów rywalizujących o miano zwycięzcy II etapu konkursu Rolnik Roku było w tym roku bardzo wyrównane. Wszyscy wygrani etapów krajowych wykazali się wiedzą z zakresu zrównoważonych praktyk rolniczych, a także jej innowacyjnym i inspirującym przekuciem w praktykę. Każdy z nich ma wyjątkową historię i własne doświadczenia w rolnictwie, które pozwoliły mu ograniczyć spływ substancji odżywczych do Morza Bałtyckiego. 

„Tegoroczni rolnicy pokazują, że zrównoważone praktyki to nie tylko zatrzymywanie utrzymywanie składników odżywczych na miejscu, w gospodarstwie” – mówi Weronika Kosiń, Specjalistka ds. Zrównoważonej Gospodarki WWF Polska. – „Praktyki te przyczyniają się również do większej różnorodności biologicznej, lepszej adaptacji do zmiany klimatu i lepszej produktywności gruntów”. 

Najwięcej głosów od kapituły konkursu zdobył Sauli Brander, fiński rolnik prowadzący gospodarstwo w sposób ekologiczny. To właśnie on otrzyma główną nagrodę w wysokości 10 000 euro za działania takie jak utrzymanie terenów podmokłych, uprawianie międzyplonów czy praktyka recyklingu składników odżywczych z obornika kurzego. 

Ze względu na bieżące ograniczenia Covid-19 tegoroczna ceremonia wręczenia nagród będzie ograniczona do niewielkiej liczby uczestników i odbędzie się w gospodarstwie regionalnego zwycięzcy. Jednak wiosną przyszłego roku planowane jest spotkanie wszystkich zwycięskich rolników i stworzenie okazji do wymiany pomysłów, konkretnych rozwiązań i wspólnych podejść do zastosowania zwycięskich praktyk. 

 

Polak w gronie laureatów 

Polski Rolnik Roku 2021 był silnym kandydatem do miana zwycięzcy finałowego etapu konkursu. Patryk Kokociński prowadzący gospodarstwo konwencjonalne w woj. wielkopolskim to postać, która dla wielu rolników z Polski – i nie tylko! – może być inspiracją. Zarządzane przez niego gospodarstwo wdrożyło szereg przyjaznych dla ekosystemu morskiego praktyk. To m.in. utrzymanie całorocznej okrywy roślinnej, stosowanie płodozmianu, użycie międzyplonów z udziałem roślin bobowatych, niekoszenie poboczy, pozostawienie miedz śródpolnych czy nawożenie na podstawie analizy gleby.

 

Podczas pierwszej, krajowej edycji konkursu jury doceniło starania Patryka Kokocińskiego w obszarze zrównoważonego gospodarowania wodami. Rolnik zadbał o retencję wody i zredukowanie następstwa dłuższych okresów bezdeszczowych. Do tego rolnik wraz z rodziną tworzy strefy buforowe wzdłuż cieków poprzez pozostawienie wzdłuż rowów pasów dzikiej roślinności oraz odtwarza zadrzewienia śródpolne (od 2018 r. posadzonych zostało ponad 600 drzew i krzewów). Za zdobycie I miejsca w krajowym etapie Konkursu Rolnik Roku regionu Morza Bałtyckiego 2021 otrzymał nagrodę wysokości 1000 euro.  

Więcej informacji o stosowanych przez krajowego zwycięzcę praktykach znajduje się w zrealizowanym przez WWF filmie pn. „Inny Wymiar Rolnictwa” dostępnym pod adresem: https://www.youtube.com/watch?v=ZiX3fMce6EM oraz podcaście „Skarby Ziemi. Rolnik a Przyroda” opublikowanym na stronie: https://www.wwf.pl/aktualnosci/skarby-ziemi-rolnik-przyroda.

 

O nagrodzie Rolnika Roku regionu Morza Bałtyckiego 

Konkurs WWF Rolnik Roku regionu Morza Bałtyckiego organizowany jest od 2009 roku, aby wyróżnić najlepsze praktyki i rolników, którzy są liderami w ograniczaniu spływu substancji odżywczych do wód w całym regionie.

„Zrównoważone rolnictwo ma do odegrania kluczową rolę w walce z problemem eutrofizacji” – mówi Weronika Kosiń, Specjalistka ds. Zrównoważonej Gospodarki WWF Polska. – „Musimy dalej współpracować jako region, aby zmniejszyć emisje, aby bałtycki ekosystem morski mógł się odbudować i mieć szansę stawić czoła innym czynnikom stresogennym, takim jak zmiana klimatu”. 

Zgłoszenia do konkursu są przyjmowane od rolników mieszkających w krajach zlewiska Morza Bałtyckiego, którzy uprawiają zarówno rolnictwo ekologiczne, jak i konwencjonalne. Kraje uczestniczące to Dania, Estonia, Finlandia, Niemcy, Łotwa, Litwa, Polska, Rosja, Szwecja, Białoruś i Ukraina. 

Kryteria konkursu o nagrodę Rolnika Roku Morza Bałtyckiego koncentrują się wokół zrównoważonych praktyk rolniczych, które zostały zidentyfikowane przez WWF wraz z rolnikami i innymi ekspertami z całego regionu. Środki te obejmują efektywne wykorzystanie nawozów, a także praktyki na rzecz poprawy urodzajności gleby oraz na rzecz zrównoważonego gospodarowania wodami.