Od połowy marca rusza działanie „Dobrostan zwierząt”, którego celem jest zachęcenie rolników do stosowania podwyższonych warunków dobrostanu zwierząt. Działanie nie jest działaniem inwestycyjnym i nie uwzględnia pokrycia kosztów związanych ze zmianą warunków utrzymania zwierząt. Wsparcie otrzymają rolnicy, którzy podejmą się utrzymania zwierząt w warunkach wykraczających ponad obowiązujące normy krajowe. Dopłaty będą rekompensować dodatkowe, poniesione przez rolnika koszty lub utracone dochody związane z wprowadzeniem podwyższonego dobrostanu.

Rolnicy będą deklarować udział  w działaniu na rok z możliwością kontynuacji w latach kolejnych. Wnioski o płatność dobrostanową będą  składane równocześnie z wnioskiem o płatności bezpośrednie przez aplikację e-Wniosek Plus. W roku 2020 zostanie uruchomionych 5 wariantów. Rolnicy mogą realizować więcej niż jeden wariant równocześnie. Z uwagi na występowanie w Polsce afrykańskiego pomoru świń (ASF) warianty z dostępem do wybiegu dla loch i tuczników, w tym roku nie zostaną wdrożone.

Warunki, jakie należy spełnić przystępując do wariantów:

Pakiet 1. Dobrostan świń

W pakiecie dobrostan świń w 2020 roku realizowane będą dwa warianty:

– wariant 1.1. Dobrostan loch – zwiększona powierzchnia w budynkach

– wariant 1.2. Dobrostan tuczników – zwiększona powierzchnia w budynkach.

Wariant 1.1. Dobrostan loch – zwiększona powierzchnia w budynkach (stawka płatności – 301 zł/na lochę rocznie).

W gospodarstwie realizującym wariant 1.1. dobrostan loch wszystkim lochom i loszkom po pokryciu utrzymywanym w tym gospodarstwie zapewnia się powierzchnię bytową zwiększoną o co najmniej 20% w stosunku do minimalnej powierzchni, wymaganej dla tych zwierząt, która została określona w Rozporządzeniu MRiRW z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz.U. nr 56 poz. 344 z póź. zm.). Wymóg zwiększonej powierzchni dotyczy: loch prośnych, loch w okresie porodu i odchowu prosiąt ssących, loch luźnych, loch i loszek po pokryciu. Powierzchnie bytowe dla jednej lochy  i loszki po pokryciu powinny wynosić:

• 4,2 m²  kojec pojedynczy dla lochy w okresie porodu i odchowu prosiąt ssących,
• 2,7 m² kojec pojedynczy dla lochy  i loszki po pokryciu (może być stosowany tylko w gospodarstwach utrzymujących mniej niż 10 loch lub loszek prośnych od 4 tyg. po pokryciu do tygodnia przed przewidzianym terminem porodu),
• 2,7 m² w kojcu, gdzie lochy utrzymywane są grupowo; w przypadku, gdy w kojcu utrzymywane są lochy prośne, co najmniej 1,3 m²  powierzchni kojca stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe,
• 3 m² w kojcu, gdzie utrzymuje się grupowo do 5 loch; w przypadku, gdy w kojcu utrzymywane są lochy prośne, co najmniej 1,3 m²  powierzchni kojca stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe,
• 2,4 m² w kojcu, gdzie utrzymuje się grupowo powyżej 39 loch; w przypadku, gdy w kojcu utrzymywane są lochy prośne, co najmniej 1,3 m² powierzchni kojca stanowi stałe podłoże
  i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe,
• 2,2 m² w kojcu, gdzie utrzymuje się grupowo do 5 loszek po pokryciu, przy czym 0,95 m² stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe,
• 2 m² w kojcu, gdzie utrzymywane są grupowo loszki po pokryciu, przy czym 0,95 m² stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe,
• 1,8 m² w kojcu, gdzie utrzymuje się grupowo powyżej  39 loszek po pokryciu, przy czym 0,95 m² stanowi stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe.

Pozostałe grupy technologiczne świń muszą posiadać minimalne powierzchnie określone prawem krajowym wynikającym z przepisów o dobrostanie zwierząt. Np.  gospodarstwo utrzymujące knury musi zapewnić im: powierzchnię kojca dla knura bez krycia w kojcu, co najmniej 6 m2, a jeżeli krycie odbywa się w tym kojcu, to powierzchnia ta powinna wynosić co najmniej 10 m2.

Rolnik w dniu złożenia wniosku o przyznanie płatności dobrostanowej w ramach tego wariantu musi posiadać co najmniej 1 lochę indywidulnie oznakowaną i zarejestrowaną w ARiMR kolczykiem z indywidualnym numerem identyfikacyjnym lochy. W gospodarstwie nie wolno utrzymywać loch w systemie jarzmowym. Razem z wnioskiem w aplikacji e-Wniosek Plus rolnik składa kopie odpowiednich stron Planu poprawy dobrostanu zwierząt. Plan poprawy dobrostanu zwierząt rolnik zobowiązany jest opracować na odpowiednich drukach udostępnionych przez ARiMR przy udziale doradcy rolniczego. W planie tym określa się m.in. ile loch można utrzymywać w danym gospodarstwie tak, aby zapewnić tym zwierzętom ulepszone warunki dobrostanu. Termin złożenia wniosku to 15 marca – 15 maja.

Rolnik od dnia złożenia wniosku o przyznanie płatności dobrostanowej w ramach tego wariantu do dnia 14 marca kolejnego roku, zapewnia wszystkim lochom i loszkom po pokryciu utrzymywanym w gospodarstwie we wszystkich siedzibach stada ulepszone warunki dobrostanu, zgodnie z wymogami wariantu. Ponadto rolnik utrzymuje w gospodarstwie jednocześnie nie więcej loch, niż wynika to z opracowanego Planu dobrostanu zwierząt. Płatność w ramach tego wariantu  przyznawana jest rolnikowi  do średniej liczby loch w gospodarstwie od dnia złożenia wniosku do 14 marca roku następnego. ARiMR sprawdza na podstawie danych z IRZ czy w okresie realizacji wymogów nie została przekroczona maksymalna liczba loch (stan dzienny), określona w Planie poprawy dobrostanu. Jeżeli zostanie stwierdzone uchybienie w przestrzeganiu wymogów w ramach danego wariantu, płatność dobrostanowa zostaje odpowiednio zmniejszona.

Wariant 1.2. Dobrostan tuczników – zwiększona powierzchnia w budynkach (stawka płatności 24 zł na tucznika).

Wszystkie świnie w gospodarstwie muszą być oznakowane i zarejestrowane zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie rejestracji i identyfikacji zwierząt. Rolnik od dnia złożenia wniosku o przyznanie płatności dobrostanowej w ramach tego wariantu zapewnia wszystkim warchlakom i tucznikom utrzymywanym w gospodarstwie rolnym (wszystkie siedziby stad),  ulepszone warunki dobrostanu zgodnie z wymogami wariantu.

Wszystkim warchlakom i tucznikom utrzymywanym w tym gospodarstwie rolnym zapewnia się powierzchnię bytową zwiększoną o co najmniej 20% w stosunku do minimalnej powierzchni, wymaganej na podstawie obowiązujących przepisów w tym zakresie.

Powierzchnia bytowa kojca w budynkach inwentarskich, w przeliczeniu na jedną sztukę, w przypadku utrzymywania grupowego warchlaków i tuczników, wynosi co najmniej:

0,18 m2 – w przypadku świń o masie ciała do 10 kg

0,24 m2 – w przypadku świń o masie ciała powyżej 10 do 20 kg

0,36 m2 – w przypadku świń o masie ciała powyżej 20 do 30 kg

0,48 m2 – w przypadku świń o masie ciała powyżej 30 do 50 kg

0,66 m2 – w przypadku świń o masie ciała powyżej 50 do 85 kg

0,78 m2 – w przypadku świń o masie ciała powyżej 85 do 110 kg

1,2 m2  –  w przypadku świń o masie ciała powyżej 110 kg

Powierzchnia bytowa w budynkach inwentarskich dla innych niż warchlaki i tuczniki grup technologicznych świń utrzymywanych w gospodarstwie musi być zgodna z odpowiednimi obowiązkowymi wymogami. Tuczniki, do których przysługuje płatność dobrostanowa muszą pochodzić od loch „dobrostanowych” i nie mogły być utrzymywane w gospodarstwach nie realizujacych Pakietu 1. – rolnik sam hoduje prosięta do tuczu w ulepszonych warunkach dobrostanu i realizuje wariant 1.1., albo kupuje prosięta z gospodarstw uczestniczących w wariancie 1.1. Obowiązek zapewnienia ulepszonych warunków dobrostanu dotyczy także tych warchlaków i tuczników, do których nie przysługuje płatność dobrostanowa, gdyż pochodzą od loch „niedobrostanowych”. Tuczniki, do których przysługuje płatność dobrostanową, to te oddane z przeznaczeniem do uboju bezpośrednio do rzeźni lub z przemieszczeniem przez co najwyżej jednego pośrednika. Dopuszczony jest także ubój w gospodarstwie. Tak samo jak w wariancie 1.1. rolnik musi posiadać opracowany przy udziale doradcy rolniczego Plan poprawy dobrostanu zwierząt. W tym planie określa się m.in. ile warchlaków i tuczników można utrzymywać jednocześnie w danym gospodarstwie tak, aby zapewnić tym zwierzętom ulepszone warunki dobrostanu.

Płatność przyznawana jest do liczby tuczników uprawnionych do płatności dobrostanowej oddanych do rzeźni lub ubitych w gospodarstwie. Liczbę tuczników, do której przysługuje płatność dobrostanowa, ustala ARiMR na podstawie danych zawartych w systemie IRZ. W pierwszym roku realizacji przez rolnika wariantu 1.2., do płatności uwzględniane są tuczniki oddane do uboju po upływie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku o przyznanie płatności dobrostanowej do dnia poprzedzającego dzień złożenia przez rolnika wniosku o taką płatność w kolejnym roku, lub do dnia  15 maja – jeżeli rolnik nie złoży kolejnego wniosku w ramach wariantu 1.2.

Pakiet 2. Dobrostan krów

Przystępując do któregoś z wariantów w ramach Pakietu 2, rolnik nie może posiadać w gospodarstwie (w żadnej z siedzib stad) krów typu użytkowanego kombinowanego, dla których nie został określony kierunek użytkowania. Hodowcy są zobowiązani do dokonania zmiany typu użytkowego tych krów na mleczny lub mięsny, lub określenia kierunku  w jakim użytkują krowy. Należy również zwrócić uwagę na oznakowanie i zarejestrowanie zwierząt zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz przestrzegać terminowości dokonywania zgłoszeń w przypadku zmian w stadzie. Pozostałym zwierzętom, nie objętym podwyższonym dobrostanem zapewnia się minimalne warunki utrzymania określone przepisami krajowymi.

Wariant 2.1. Dobrostan krów mlecznych – wypas (stawka płatności 185 zł/ krowę mleczną rocznie).

W gospodarstwach realizujących ten wariant wszystkim krowom mlecznym (we wszystkich siedzibach stad) należy zapewnić w okresie od 1 kwietnia do 15 października – 120 dni wypasu, bez uwięzi, przez co najmniej 6 godzin dziennie. W ramach wariantu nie ma potrzeby sporządzania planu poprawy dobrostanu, ale hodowca jest zobowiązany do prowadzenia dziennika wypasu i złożenia go w ARiMR do 31 października.

Wariant 2.2. Dobrostan krów mlecznych utrzymywanych grupowo – zwiększona powierzchnia w budynkach (595 zł/krowę mleczną rocznie).

Przystępując do wariantu 2, rolnik jest zobowiązany do opracowania planu poprawy dobrostanu przy pomocy uprawnionego doradcy rolniczego. Do wariantu mogą przystąpić tylko gospodarstwa utrzymujące krowy mleczne w systemie bezuwięziowym. Realizując ten wariant, wszystkim krowom mlecznym, we wszystkich siedzibach stad zapewnia się powierzchnie odpasowo-ruchową zwiększoną o 20% w stosunku do minimalnych wymagań określonych w przepisach krajowych. Minimalna powierzchnia odpasowo-ruchowa dla każdej krowy utrzymywanej w systemie wolnostanowiskowym z wydzielonymi legowiskami musi wynosić co najmniej 4 m², a legowiska co najmniej 2,1 m długości i 1,1 m szerokości.

Wariant 2.3. Dobrostan krów mamek (stawka płatności 329 zł/krowę mamkę rocznie)

Hodowcy realizujący wariant są zobowiązani do zapewnienia wszystkim krowom mamkom, cielętom, jałówkom i opasom do 300 kg – 140 dni wypasu realizowanego w okresie od 1 kwietnia do 15 października oraz do zapewnienia w okresie zimowym, tj. od 16 października do 14 marca kolejnego roku, dostępu do środowiska zewnętrznego (pastwisk, wybiegów, okólników) o powierzchni zwiększonej o 20%. Oznacza to, że minimalna wielkość zimowej, zewnętrznej powierzchni bytowej dla cieląt to co najmniej 6 m²/szt., dla jałówek i opasów do 300 kg – 12 m²/szt., a dla krów mamek 18 m²/szt.

Marta Lewandowska

Stanisław Piątkowski

Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie

Zgłoszenie udziału

zał. nr 1. Regulamin XVIII Ogólnokrajowego Konkursu BGR

Klauzula i zgoda RODO

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi uprzejmie informuje, że 8 stycznia 2020 r. na stronie intemetowej resortu rolnictwa pod adresem: https://www.gov.pl/web/rolnictwo  została zaktualizowana ulotka informacyjna dla rolników pt. "Praktyczne wskazówki dla rolników w przypadku konieczności uboju zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią".

W ww. ulotce wprowadzono zmiany w związku z nowelizacją przepisów z zakresu bezpieczeństwa żywności odnoszących się do uboju z konieczności, dotyczących wymogu przeprowadzenia badania przedubojowego zwierząt poddawanych ubojowi z konieczności przez urzędowego lekarza weterynarii, zamiast jak dotychczas przez lekarza weterynarii. W związku z tym, tuszy i narządom wewnętrznym zwierząt poddanych ubojowi z konieczności powinno towarzyszyć do rzeźni (oprócz oświadczenia podmiotu, którego zwierzę zostało poddane takiemu ubojowi) świadectwo urzędowe, wystawione i podpisane przez urzędowego lekarza weterynarii, zamiast dotychczasowego zaświadczenia. Zmiany tych przepisów zostały wprowadzone m. in. rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) m- 2019/624 dotyczącym szczególnych przepisów w dziedzinie przeprowadzania kontroli urzędowych dotyczących produkcji mięsa oraz obszarów produkcyjnych i obszarów przejściowych w odniesieniu do żywych malży zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (Dz, Urz. UE L 131, z 17.05.2019, str. 1).

Jednocześnie Ministerstwo uprzejmie informuje, że informacje zawarte w ww. znowelizowanej ulotce zostały również zamieszczone na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynarii pod adresem:  https://www.wetgiw.gov.pl wraz z dodatkowymi informacjami i przydatnymi linkami dotyczącymi uboju z konieczności, np. linkiem do wykazu rzeźni przyjmujących tusze i narządy wewnętrzne zwierząt poddanych ubojowi z konieczności, czy też przykładowym wzorem oświadczenia przedsiębiorcy sektora spożywczego, który utrzymywał zwierzę poddane ubojowi z konieczności poza rzeźnią.

Edyta Wieczorldewicz-Dudek
z-ca dyrektora
Departamentu Doradztwa i Nauki

Wnioski należy składać bezpośrednio do Zarządu Województwa w Biurze Podawczym Urzędu Marszałkowskiego w Toruniu przy Placu Teatralnym 2, 87-100 Toruń, za pośrednictwem operatora pocztowego lub platformy e-PUAP. Termin składania wniosków na budowę/renowację zbiorników retencyjnych upływa w dniu 31 marca i dotyczy danego roku, w którym planowana jest realizacja zadania.

Treść uchwały, regulamin oraz załączniki do regulaminu dostępne są w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Kujawsko-Pomorskiego pod tymi adresami: uchwała Nr 47/2190/19, Dotowanie budowy/renowacji zbiorników wodnych służących małej retencji  oraz Dotowanie ochrony, rekultywacji i poprawy jakości gruntów rolnych oraz budowy zbiorników wodnych służących małej retencji

Do wniosku należy dołączyć wypis z Rejestru ewidencji gruntów i budynków potwierdzający własności nieruchomości, wyrys z mapy ewidencyjnej (kopia mapy ewidencyjnej) potwierdzony przez starostwo, z zaznaczonym obszarem przeznaczonym na budowę/renowację zbiornika wodnego w skali minimalnej 1:2000, kopię operatu wodnoprawnego, kosztorys inwestorski lub przedmiar planowanych robót dla inwestycji, zgłoszenie do właściwego starostwa powiatowego realizacji zbiornika retencyjnego (dotyczy zbiornika o powierzchni do 0,10 ha) lub pozwolenie na budowę i pozwolenie wodnoprawne (dotyczy pozostałych zbiorników), opinię osoby posiadającej uprawnienia w zakresie melioracji potwierdzające celowość i zasadność wykonania zgłoszonych we wniosku robót. W sprawie ewentualnych pytań, prosimy o kontakt z Departamentem Rolnictwa i Geodezji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Kujawsko-Pomorskiego pod nr telefonu 56 621 59 18 lub 56 621 59 33.

Piątka za segregację – to hasło kampanii informacyjno-edukacyjnej Ministerstwa Klimatu
poświęconej prawidłowej segregacji odpadów komunalnych. www.naszesmieci.pl

Pierwszego stycznia 2020 roku rozpoczęliśmy kolejne zmiany w gospodarce odpadami komunalnymi. Nie obejmują one jednak całego kraju. Mieszkańcy niektórych miast doskonale znają sposób selektywnej zbiórki śmieci, jednak kolejne miasta i gminy zmiany te zaczynają wprowadzać z początkiem tego roku. Polska musi spełniać coraz bardziej rygorystyczne normy i osiągać wysokie poziomy recyklingu, przez co wprowadzenie tych zmian jest konieczne.

Dla ułatwienia wprowadzono pięć kolorów pojemników na odpady. Oddzielne pojemniki lub worki powinniśmy mieć na metale i tworzywa sztuczne, szkło, papier, bioodpady oraz odpady zmieszane.

ŻÓŁTY pojemnik przeznaczony jest na metale i tworzywa sztuczne, a więc wrzucamy do niego foliowe torebki, kartoniki po mleku i napojach, plastikowe nakrętki, opakowania po jogurtach, plastikowe butelki po napojach i środkach czystości, kosmetykach, opakowania metalowe i puszki po napojach. Nie wrzucamy: opakowań po aerozolach, opakowań zabrudzonych tłuszczem, chusteczek, ręczników jednorazowych, ubrań i opakowań z tekstyliów.

NIEBIESKI pojemnik przeznaczony jest na na papier. Możemy do niego więc wrzucać opakowania z papieru i tekstury, makulaturę, ulotki, kartony, zeszyty, papier biurowy, gazety. Nie wrzucamy: pieluch, chusteczek i ręczników jednorazowych, kartonów po mleku i napojach, tłustych kartonowych opakowań, brudnej lub mokrej makulatury.

ZIELONY pojemnika pojemnik przeznaczony jest na szkło, a więc m.in. puste szklane butelki po napojach i żywności (bez nakrętek), puste szklane słoiki czy butelki po kosmetykach. Nie wrzucamy szkła okiennego, porcelany, ceramiki, kryształów, żyrandoli, żarówek lamp, reflektorów, zastawy stołowej, luster, szyb samochodowych. Co ważne, należy pamiętać, by nie wrzucać reklamówek, w których były gromadzone odpady szklane.

BRĄZOWY pojemnik przeznaczony jest na na bioodpady. Jest on poświęcony na odpady takie jak: kuchenne resztki roślinne: obierki, skórki od warzyw i owoców, resztki pochodzenia roślinnego (fusy po kawie i herbacie), trawę, liście czy drobne gałęzie. Nie wrzucamy do niego zwierzęcych resztek kuchennych, skorupek od jajek, odpadów zmieszanych, kości i odchodów zwierzęcych, drewna, popiołu, żwiru czy kamieni.

CZARNY lub SZARY  pojemnik przeznaczony jest na na odpady zmieszane. Do tego pojemnika trafiają zwierzęce odpady kuchenne: resztki mięsa, kości, skóry, skorupki od jajek, pieluszki jednorazowe, zanieczyszczony papier, ceramika i tekstylia, odchody zwierzęce, popiół (zimny) i zwykłe żarówki żarnikowe. Nie należy wrzucać baterii, pozostałych żarówek i świetlówek, lamp neonowych fluorescencyjnych i rtęciowych, farb i resztek lakierów czy zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Obok wyżej wymienionych kategorii jest jeszcze jedna – inne odpady, są to przeterminowane i niezużyte leki, zużyte baterie, zużyty sprzęt elektroniczny RTV i AGD, stare meble lub odpady budowlane. Jeśli chodzi o leki, najlepiej wyrzucać je do specjalnych pojemników, które znajdziemy w aptekach. Pozostałe problematyczne odpady powinny trafić do tzw. PSZOKów, czyli Punktów Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych. Jest to konieczne, by trafiły właśnie tam, gdyż artykuły te podlegają specjalnemu przetwarzaniu ze względu na zawarte w nich substancje toksyczne.

Pomocnym rozwiązaniem w gospodarowaniu odpadami może być założenie kompostownika, który zostanie przeznaczony na odpady BIO. Jest to sposób na zagospodarowanie odpadów powstających w naszej kuchni czy ogrodzie, a tym samym uzyskanie własnego materiału do użyźniania gleby. Do takiego kompostownika możemy wrzucić większość odpadów kuchennych i ogrodowych, takich jak: resztki owoców i warzyw, resztki roślinne, rozgniecione skorupki z jaj, fusy z kawy i herbaty, gałązki żywopłotów, ziemię z doniczek i skrzynek, przekwitnięte kwiaty, liście, skoszoną trawę, nadziemne części chwastów, niezadrukowany papier (np. papier śniadaniowy, chusteczki, serwetki, tektura).

Warto pamiętać o podstawowych zasadach obowiązujących podczas segregacji. Ważne jest to, że opróżniamy opakowania z resztek zawartości oraz nie myjemy opakowań, słoików i innych odpadów. Od pojemników należy odkręcić metalowe i plastikowe nakrętki, nie jest jednak konieczne zdzieranie z nich etykiet. Jeśli mamy taką sposobność zgniatamy puszki, butelki plastikowe i inne możliwe odpady, dzięki czemu zajmą one mniej miejsca w pojemnikach. Do pojemnika na odpady BIO nie wrzucamy mięsa, jedynie resztki roślinne, które należy wyrzucać luzem, ewentualnie w torebkach papierowych lub foliowych. Ponadto segregujemy tylko czysty papier, brudny trafia zaś do odpadów zmieszanych.

Istotnym argumentem przemawiającym za segregacją śmieci jest to, że ograniczając masę powstających odpadów, które zanieczyszczają planetę i stanowią dla niej poważne zagrożenie, przyczyniamy się do ochrony naszego środowiska. Sortowanie śmieci oraz późniejsze odzyskiwanie z nich różnych surowców, to skuteczna metoda by zapobiec stopniowemu przepełnianiu się składowisk odpadów, które stanowią poważne zagrożenie epidemiologiczne dla otoczenia, zwłaszcza, gdy trafiają na nie odpady niebezpieczne. Odpady, które zostały wcześniej posegregowane, łatwiej będzie poddać recyklingowi, przyczyniając się tym samym do niższego zużycia surowców naturalnych. Dzięki procesowi recyklingu można uzyskać nowe substancje i materiały, które następnie posłużą do produkcji nowych dóbr.

Tekst: Joanna Szczęsna KPODR Minikowo

Źródło: Ministerstwo Klimatu, kampania Piątka za segregację, strona internetowa: www.naszesmieci.pl

Od 30 grudnia 2019 r. do 28 stycznia 2020 r.  ARiMR przyjmowała będzie wnioski od rolników, którzy chcą w swoich gospodarstwach zrealizować „Inwestycje mające na celu ochronę wód przed zanieczyszczeniem azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych”.

Wsparcie adresowane jest do gospodarzy prowadzących chów lub hodowlę zwierząt w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich. O pomoc nie mogą ubiegać się właściciele ferm drobiu powyżej 40 tys. stanowisk oraz trzody chlewnej powyżej 2 tys. stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg lub 750 stanowisk dla macior.

Maksymalnie na jedno gospodarstwo można otrzymać 100 tys. zł. Pomoc przyznawana jest w formie refundacji części kosztów kwalifikowanych poniesionych na inwestycję i wynosi do: 60 proc. kosztów kwalifikowanych w przypadku operacji realizowanej przez młodego rolnika, 50 proc. kosztów w przypadku pozostałych rolników.

Pomoc może być przyznana na inwestycje, które zapewnią dostosowanie gospodarstw do wymagań określonych w „Programie działań  mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu”, które dotyczą warunków przechowywania nawozów naturalnych (oraz kiszonek – w przypadku młodych rolników). Dofinansowanie można otrzymać m.in. na koszty: budowy, przebudowy lub zakupu zbiorników do przechowywania nawozów naturalnych płynnych, płyt do gromadzenia nawozów naturalnych stałych, zbiorników lub płyt do przechowywania kiszonek, jak również zakupu nowych maszyn i urządzeń do aplikacji nawozów naturalnych płynnych.

Wnioski o przyznanie pomocy będą przyjmowały oddziały regionalne ARiMR, można je będzie także składać za pośrednictwem biur powiatowych.

Każdy złożony wniosek zostanie poddany ocenie punktowej. Suma uzyskanych punktów będzie decydowała o kolejności przysługiwania pomocy.Listy kolejności przysługiwania pomocy zostaną opublikowane w terminie 50 dni od dnia zakończenia naboru wniosków.

Biuro Prasowe

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

ul. Poleczki 33, 02-822 Warszawa

www.arimr.gov.pl

W województwie Kujawsko-pomorskim pojawiła się nowa możliwości doskonalenia zawodowego oraz polepszenia sytuacji na rynku pracy młodych osób. Rozpoczęto realizację projektu „Młodzi z POWRem” w ramach Działania 1.2 Wspieraniem osób młodych na regionalnym rynku pracy, Poddziałania 1.2.1 Wsparcie udzielane z Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2014-2020. Celem projektu jest kompleksowa aktywizacja zawodowa osób przed 30 rokiem życia.

Projekt skierowany jest do osób, które:

• nie ukończyły 30 roku życia,
• zamieszkują na obszarze województwa kujawsko-pomorskiego,
• są bierne zawodowo (tj. nie uczą się, nie pracują) lub
• są zatrudnione na podstawie umowy krótkoterminowej lub cywilnoprawnej lub
• są osobami, ubogimi pracującymi – zarobki nie przekraczają płacy minimalnej lub osoba zamieszkująca w gospodarstwie domowym, w którym dochody nie przekraczają kryteriów dochodowych ustalonych w oparciu o próg interwencji socjalnej.

W ramach realizowanego projektu uczestnicy mają możliwość skorzystania z kompleksowego wsparcia ukierunkowanego na aktywizację zawodową obejmującego:

• poradnictwo zawodowe – wsparcie obligatoryjne,
• udział w certyfikowanym kursie zawodowym, który pozwoli na zdobycie/podwyższenie kwalifikacji lub kompetencji zawodowych – wsparcie fakultatywne

lub

• subsydiowane zatrudnienie (umowa o pracę na min. 4 miesiące, z których za 3 miesiące pracodawca otrzymuje refundację wynagrodzenia pracownika w kwocie najniższego wynagrodzenia krajowego) – wsparcie fakultatywne

Uczestnik w ramach projektu będzie miał zapewnione:

• refundację kosztów dojazdu na poradnictwo zawodowe i/lub kurs,
• badania lekarskie,
• ubezpieczenie ZUS w trakcie trwania kursu,
• stypendium szkoleniowe w trakcie trwania kursu (6,78 zł netto/1 h uczestnictwa),
• catering,
• materiały szkoleniowe,
• co najmniej 2250,00 brutto/miesiąc w trakcie subsydiowanego zatrudnienia.

W razie pytań zachęcamy do kontaktu z operatorem wsparcia pod numerem telefonu: 600 787 530, 600 630 720.

Szanowni Państwo,

przekazujemy broszury informacyjne, dot. bezumownego Brexitu.

Rolnicy i ich małżonkowie, którzy zajmują się lub chcą podjąć działalność w ramach rolniczego handlu detalicznego mogą ubiegać się o wsparcie w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Nabór wniosków na tzw. małe przetwórstwo rozpocznie się 21 listopada i potrwa do 20 grudnia 2019 r.  

Rolniczy handel detaliczny (RHD), umożliwia rolnikowi sprzedaż żywności wyprodukowanej i przetworzonej we własnym gospodarstwie bezpośrednio konsumentowi. Odbywa się to z pominięciem pośredników, co pozwala uzyskiwać lepsze ceny za sprzedawane produkty rolno-spożywcze. RHD jest więc dobrym sposobem na zwiększenie dochodów rolniczych rodzin. Również ARiMR oferuje pomoc na rozwój tego typu działalności na wsi. Realizowana jest ona z  budżetu PROW 2014-2020 w ramach „Wsparcia inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój”. 

O pomoc w Agencji będą się mogli ubiegać rolnicy lub ich małżonkowie,  ubezpieczeni w KRUS z mocy ustawy w pełnym zakresie, którzy już prowadzą lub zamierzają prowadzić działalność przetwórczą i sprzedaż produktów przetworzonych w ramach RHD. Lista produktów przetwarzanych i jednocześnie zbywanych (wymóg łączny) obejmuje w tym przypadku m.in. przetwory z owoców i warzyw, np. soki, dżemy, kiszonki, marynaty, koncentraty; przetwory zbożowe: mąki, kasze, płatki, otręby; oleje; wędliny; produkty mleczne, np. jogurty, sery, śmietana.

Należy zaznaczyć, że do prowadzenia rolniczego handlu detalicznego nie jest wymagane uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. 

Wsparcie jest przyznawane w formie refundacji do 50 proc. kosztów kwalifikowalnych poniesionych na realizację inwestycji. Maksymalna kwota pomocy wynosi 100 tys. zł.   

W katalogu kosztów inwestycji, na które można otrzymać dofinansowanie, są m.in. koszty zakupu maszyn, urządzeń i wyposażenia niezbędnego do prowadzenia działalności w zakresie przetwarzania produktów rolnych, koszty budowy lub modernizacji budynków wykorzystywanych do prowadzenia działalności przetwórczej, w tym koszty dostosowania pomieszczeń gospodarczych oraz pomieszczeń służących dotychczas przygotowaniu posiłków; zakup tzw. kontenerów (obiektów budowlanych), gdzie będzie prowadzona działalność przetwórcza, pod warunkiem, że będą one trwale związane z nieruchomością; zakup wraz z instalacją maszyn lub urządzeń do przetwarzania i magazynowania, aparatury pomiarowej i kontrolnej.

Warto podkreślić, że dofinansowanie nie obejmuje zakupu środków transportu oraz używanych maszyn, urządzeń lub sprzętu.

Złożone przez rolników wnioski zostaną poddane ocenie punktowej. Premiuje ona m.in. młodych rolników, inwestycje innowacyjne, uczestnictwo w unijnych lub krajowych systemach jakości. Suma uzyskanych punktów będzie decydowała o kolejności przysługiwania pomocy.

Wnioski można składać w oddziałach regionalnych ARiMR.