Filmy

Wirtualne wizyty w zagrodach edukacyjnych

Mamy przyjemność zaprezentować Państwu najnowszą serię filmów dotyczących działalności zagród edukacyjnych. Materiał powstał w ramach projektu „Wirtualne wizyty w zagrodach edukacyjnych” koordynowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi we współpracy z Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w Krakowie. Ma on stanowić źródło wiedzy dla szkół na temat oferty edukacyjnej obiektów zarejestrowanych w ramach Ogólnopolskiej Sieci Zagród Edukacyjnych.

Zależy nam aby obiekty realizowały w ramach swoich programów edukacyjnych założenia aktualnej podstawy programowej. Gospodarstwa rolne, które poza działalnością produkcyjną pełnią również funkcję edukacyjną są ciekawą, autentyczną i inspirującą propozycją realizowania zajęć szkolnych. Są miejscem, w którym teoria wyraża się w praktyce. Stanowią dzięki temu wsparcie dla systemu oświaty, a dla właścicieli zagród – intratne zajęcie.

Zachęcamy do zapoznania się z całą serią filmów, jak również do odwiedzin strony www.zagrodaedukacyjna.pl, na której znajdą Państwo szczegółowe informacje na temat działalności obiektów oraz kryteriów przynależności do Sieci.

Materiał wideo dostępny jest na kanale YouTube Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w Krakowie.

 Kliknij na obrazek poniżej by obejrzećmateriał filmowy.

https://www.youtube.com/playlist?list=PLji_mFIEpQX-pZ51GoFSVwB32lr-dhtCc.

 

4 kroki do stworzenia działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej


Zapraszamy do obejrzenia filmów filmów w ramach kampanii 4 kroki do stworzenia działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej tzw. MLO.

 

Kiedy warto przejść z RHD do MLO?

 

MLO Gdzie sprzedawać swoje produkty

 

MLO To się uda

 

MLO Nasz biznesplan i projekt technologiczny

 

MLO Pierwszy krok do założenia działalności

 

MLO czyli o czym musimy pamiętać. Obowiązki przedsiębiorcy

 

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie”.
Operacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej
„Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich” Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

 

Jednocześnie informujemy o możliwości zarejestrowana się jako Partner KSOW w bazie dostępnej na portalu internetowym http://ksow.pl.  

Rozmowa dnia 4.02.2021 w TVP 3 Bydgoszcz

Rozmowa dnia 4.02.2021 – TVP 3 Bydgoszcz

https://bydgoszcz.tvp.pl/52139045/rozmowa-dnia-4022021

Jak pandemia, ale i ASF oraz ptasia grypa wpłynęły na rynek rolny w kraju? Dlaczego rolnicy, także w naszym regionie, jak na razie sceptycznie podchodzą do proponowanej przez Unię Europejską proekologicznej przebudowy gospodarki pod hasłem "Europejski Zielony Ład?" Co zaoferują nam tegoroczne Krajowe Dni Pola? O tym Grażyna Rakowicz rozmawia z dr Ryszardem Zarudzkim, dyrektorem Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Minikowie.

 

XI Zjazd Sadowników Województwa Kujawsko-Pomorskiego – video

Wszystkie osoby, które nie mały okazji zobaczyć
XI Zjazd Sadowników Województwa Kujawsko-Pomorskiego

zapraszamy do obejrzenia całego zapisu online

 

A tutaj można pobrać plik z materiałami konferencyjnymi

materiały konferencyjne 3.2.21

Exirel® 100 SE

 

Program:

 „Bio-Gen” – nowoczesne rozwiązania w produkcji ogrodniczej – Grzegorz Pruszyński, BIO-GEN, Bio-Lider

  Alternatywne wsparcie w ochronie roślin sadowniczych – Krzysztof Łęgocki, ICB Pharma

Ochrona roślin sadowniczych przed szkodnikami – dr Wojciech Piotrowski, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Choroby sadów ziarnkowych i pestkowychdr Agata Broniarek Niemiec, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

 „Produkcja jabłek o wyższej jakości i o zmniejszonych pozostałościach substancji chemicznych z technologią ProNutiva” – Tomasz Sikora, doradca sadowniczy UPL Polska Sp z o.o.

  „Nowa era odżywiania roślin  Synthos Agro”  – Anna Cyrkanowicz – Kierownik ds. kluczowych klientów, Magdalena Kostecka – Kierownik Produktu

 


 

Konferencja – Lokalne Partnerstwa Wodne szansą racjonalnej gospodarki wodnej …

 

28 stycznia w Kujawsko-Pomorskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Minikowie odbyła się konferencja online pt: „Lokalne Partnerstwa Wodne szansą racjonalnej gospodarki wodnej w Województwie Kujawsko-Pomorskim”.

Spotkanie otworzył dr Ryszard Zarudzki, dyrektor KPODR w Minikowie. Głównym celem konferencji było wywołanie zainteresowania i przedstawienie warunków udziału oraz możliwości utworzenia Lokalnych Partnerstw Wodnych w kolejnych powiatach naszego województwa. Intencją organizacyjną było rozpoczęcie i wsparcie prac lokalnych interesariuszy przy tworzeniu partnerstw.

Do udziału w konferencji zaproszono przedstawicieli Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Bydgoszczy, Wojewody Kujawsko-Pomorskiego, Urzędu Marszałkowskiego oraz Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie. Poproszono Przewodniczących LPW w powiatach nakielskim i sępoleńskim o zapoznanie uczestników z zadaniami do wykonanie w najbliższym czasie. Wiodącymi tematami wystąpień było wsparcie finansowe działań związanych z poprawą gospodarski wodnej oraz założenia programowe Lokalnych Partnerstw Wodnych w Województwie Kujawsko-Pomorskim w 2020 i na 2021 r. Podsumowano pilotażowy program w powiatach Sępoleńskim i Nakielskim oraz zadania do realizacji w utworzonych Lokalnych Partnerstwach Wodnych.

Zapraszamy do obejrzenia konferencji online. Zamieszczamy cały materiał bez modyfikacji (prosimy oglądać na youtube od 7 min 30 s.) .

lub

https://kpodr.clickmeeting.com/webinar-recording/fLpW30a86

 

 

Do pobrania:
Założenia programowe tworzenia LPW w Województwie – M. Kołacz
Wsparcie racjonalnej gospodarki wodnej w ramach PROW 2014-2020
Pierwsze doświadczania w tworzeniu LPW w powiatach Sępoleńskim – Z. Lewandowski
Wsparcie finansowe działań związanych z poprawą gospodarski wodnej – P. Skonieczek
Krajowy System Doradztwa Rolniczego na rzecz racjonalnej gospodarki – K. Boczek
Możliwości wsparcia małej retencji wodnej w ramach Regionalnego – P. Mentkowski
LPW jako element racjonalnego gospodarowania zasobami – G. Smytry

Konferencja – Trendy i perspektywy dla rolnictwa ekologicznego

O tym jakie są aktualne trendy i perspektywy dla rolnictwa ekologicznego dowiedzieliśmy się podczas konferencji pn. „Innowacyjne rozwiązania w rolnictwie ekologicznym”. Celem konferencji ekologicznej zorganizowanej 3 grudnia br. przez Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Minikowie, było podniesienie wiedzy i świadomości o żywności ekologicznej. Wśród problematyki pojawiły się odpowiedzi na pytania stawiane przez wielu  konsumentów, rolników i przetwórców ekologicznych m.in. czy żywność ekologiczna może mieć wpływ na zdrowie człowieka i dlaczego?, jaki będzie wpływ nowego rozporządzenia na produkcję ekologiczną w Polsce? i co będą gwarantować nowe przepisy? oraz jakie są aktualne trendy i preferencje konsumentów na rynku żywności ekologicznej?

Coraz częściej poszukujemy produktów ekologicznych, czyli takich, które na etapie całego procesu produkcji „Od pola do stołu”, poddane są kontroli, pozwalając na ich certyfikację. Certyfikat dla produktu jest przepustką na rynek żywności ekologicznej, jest informacją dla konsumenta, że to produkt najwyższej jakości.

W ramach wykładu pn. „Jakość żywności ekologicznej i jej wpływ na zdrowie”, który przedstawiła Pani prof. dr hab. Ewa Rembiałkowska z SGGW  w Warszawie, omówione zostały liczne badania prowadzone w zakresie jakości żywności ekologicznej.

Istnieje wiele czynników, które gwarantują wysoką jakość produktów ekologicznych, są to m.in. brak sztucznych nawozów mineralnych i chemicznych środków ochrony roślin, produkcja zwierzęca bez użycia GMO (Organizmów Genetycznie Modyfikowanych), przetwórstwo tylko przy użyciu naturalnych dodatków do żywności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi. Wiele można by wymieniać, jednak wszystko zmierza do jednego punktu, jest to produkcja bezpiecznej żywności, z jednoczesną ochroną i poszanowaniem różnorodności biologicznej środowiska naturalnego.

Należy pamiętać, że produkt ekologiczny nie jest żywnością specjalnego przeznaczenia, czy też żywnością dietetyczną. Nic bardziej mylnego.

Otóż, produkt ekologiczny, to, co najmniej 95% masy jego składników pochodzenia rolniczego, stanowią go składniki ekologiczne (pod uwagę nie bierze się dodatków w postaci wody i soli kuchennej), a jego produkcja jest oddzielona w czasie od żywności nieekologicznej.

O jakości produktów ekologicznych świadczą między innymi polifenole, które w surowcach ekologicznych wykazują wyższe zawartości. Jest to istotny fakt, ponieważ właśnie polifenole chronią w organizmie człowieka układ krążenia, układ nerwowy, mają właściwości przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, anty-bakteryjne, czy też  przeciwutleniające.

Z badań wynika, że produkty ekologiczne wykazują niższe stężenie kadmu niż żywność konwencjonalna. Kadm, wywołuje problemy zdrowotne człowieka, a wśród nich np. uszkodzenia szkieletu, nerek, nowotwory czy w końcu zakłócenia układu oddechowego i układu krążenia.

Ważne dla zdrowia człowieka są również spożywane w produktach związki azotowe, które przy okazji wielu badań, na ich zawartość w produktach ekologicznych jest ich istotnie mniej niż w konwencjonalnych np. stężenie azotu całkowitego o 10 %, azotanów o 30%, azotynów o 87%. Każdy konsument powinien się dowiedzieć, że nadmiar azotanów jest szkodliwy dla zdrowia ludzkiego. Azotyny mogą powodować niedotlenienie poprzez konkurowanie  z tlenem o wiązanie z hemoglobiną we krwi tzw. Methemoglobinemia.

Na korzyść żywności ekologicznej przemawiają badania w zakresie pozostałości pestycydów. Okazuje się, że w żywności konwencjonalnej w roku 2014 stwierdzono cztery razy więcej, a w 2018 siedem razy więcej pozostałości chemicznych pestycydów, niż w żywności ekologicznej. Istotnie niebezpieczne jest powszechne profilaktyczne stosowanie antybiotyków w produkcji zwierzęcej, działanie takie jest czynnikiem pogarszającym zdrowie człowieka. Fakt ten jest niedopuszczalny w ekologicznej hodowli zwierząt. Wiele składników pokarmowych zawartych w żywności ekologicznej jak składniki mineralne, witaminy jest wyższa w żywności ekologicznej, niż w konwencjonalnej.

Patrząc na dodatki stosowane w żywności konwencjonalnej a jest ich 623, gdzie do produkcji żywności ekologicznej jest ich zaledwie 52 i są to naturalne dodatki do ekożywności, zdecydowanie każdy konsument, chciałby wybrać mniejsze zło. Jednak sporadyczne wybieranie produktów ekologicznych, nie gwarantuje ograniczenia wystąpienia chorób u człowieka. Tylko regularna konsumpcja żywności ekologicznej może ograniczyć występowanie chorób alergicznych u dzieci, stanu przedrzucawkowego u kobiet ciężarnych, spodziectwa u noworodków męskich, nowotworów, nadwagi i otyłości. Wiele czynników, dowodzi, że produkty ekologiczne są bezpieczną żywnością o wysokiej jakości, jednak jak to się przekłada na rolnictwo, konsumentów i rynek żywności ekologicznej?

Trendy na rynku żywności ekologicznej i preferencje konsumentów, zostały omówione podczas wykładu „Jak zmieniają się konsumenci żywności ekologicznej”, Pani prof. dr hab. Sylwii Żakowskiej- Biemans z SGGW w Warszawie. Rynek żywności ekologicznej rozwija się dynamicznie. Wśród krajów o najwyższym % wzroście sprzedaży żywności ekologicznej w Europie są: Niemcy, Francja , Włochy, Szwajcaria, Wielka Brytania. Również wydatki na żywność ekologiczną w Europie są zróżnicowane. W Danii  i Szwajcarii miesięcznie wydaje się na żywność ekologiczną 312 euro, w Szwecji 231 euro, Luksemburgu 221 euro, Austrii 205 euro, a w Norwegii 159 euro. W tych krajach, gdzie notuje się najwyższą sprzedaż duży udział w tym mają przede wszystkim supermarkety i sklepy specjalistyczne. W Niemczech duże znaczenie mają dyskonty w partnerstwie z organizacjami producenckimi jak Bioland czy Demeter.

A jak to się kształtuje na rynku Polskim?

Duży udział w sprzedaży żywności ekologicznej w Polsce mają sklepy specjalistyczne oraz sprzedaż bezpośrednia tzw. „prosto od rolnika”. Coraz częściej dołączają sieci handlowe, promujące konkretne marki produktów. Jednak rynek żywności ekologicznej w Polsce nadal raczkuje, wszystko to związane jest z małą świadomością społeczeństwa. Okazuje się bowiem, że w Polsce aż 48% społeczeństwa w ogóle nie kupuje produktów ekologicznych, pozostała część albo kupuje je przynajmniej raz w tygodniu- 13%, przynajmniej raz w miesiącu – 19%, przynajmniej raz na 3 miesiące- 12%, przynajmniej raz na rok-4%, rzadziej niż raz na rok -4% (źródło: badania SGGW).

Kim jest polski konsument żywności ekologicznej?

To przede wszystkim kobiety w wieku 25- 45 lat, najczęściej ludzie z wykształceniem wyższym, rodziny z dziećmi, mieszkańcy miast pow. 100 tys., oraz ludzie o dobrym statusie materialnym. Często to cena jest barierą, która sprawia, że nie każdy konsument może sobie pozwolić na produkty ekologiczne. Skracanie łańcucha dostaw, poprzez skupianie rolników w grupy, ograniczając tym samym liczbę pośredników, daje szansę na niższą, bardziej konkurencyjną cenę. Takie przykłady w Polsce już funkcjonują, jak np. „Paczka od rolnika”, skupiająca rolników ekologicznych, oferując szeroki wachlarz produktów ekologicznych.

W Polsce coraz częściej supermarkety podejmują działania w zakresie sprzedaży produktów ekologicznych, niektóre z nich już podejmują współpracę  z lokalnymi producentami ekologicznymi. Wiele wyzwań przed Polską aby dorównać krajom, w których najszybciej i najlepiej rozwija się rynek żywności ekologicznej.

Ostatnim punktem konferencji był wykład „Nowe rozporządzenie i nowe wyzwania dla rolnictwa ekologicznego”, który przedstawiony został przez Panią Dorotę Meterę z jednostki certyfikującej Bioekspert.

Przed rolnikami, przetwórcami nowe wyzwania, ponieważ od 1 stycznia 2022 roku w życie wchodzi nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) Nr 834/2007. Jak zawsze nowe przepisy prawne, w każdym budzą grozę, niepewność a wiadomość taka nie zostaje przyjęta optymistycznie wśród zainteresowanych. Wiele zmian czeka wszystkich producentów ekologicznych, dotyczą one rolników i przetwórców. Wśród nich przewidziana jest m.in. certyfikacja grupowa z pełną odpowiedzialnością (tylko dla zainteresowanych grup rolników), wg zasady „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”. Przepisy dążyć będą również do samowystarczalności jeśli chodzi o zasoby nasion ekologicznych, zwierząt ekologicznych. Zmiany w zakresie dodatków do żywności.

Ważne jest jednak, że przewiduje się okres przejściowy, będzie to czas  na zorganizowanie całego zaplecza, by umożliwić rozwój rolnictwa ekologicznego bez jakichkolwiek barier.

Dziś szczególnie musimy powalczyć o producentów żywności ekologicznej czyli rolników i przetwórców oraz co ważne o konsumentów i ich świadomość, by wybierali przede wszystkim dobro dla środowiska naturalnego, czyli żywność ekologiczną.

 

Zapis Konferencji:

 

Prezentacje do pobrania:

Minikowo_Jakość żywności eko i jej wpływ na zdrowie_3 XII 2020

Konferencja KPODR_MINIKOWO_Sylwia Żakowska Biemans 3_12_2020_up

nowe przepisy ws produkcji ekologicznej 2020 12 03:

 

Agnieszka Dobosz-Idzik
KPODR Minikowo

Wiedz i Mądrze Jedz 2020 (3. sezon)

Zapraszamy do obejrzenia 3. sezonu filmów z serii Wiedz i mądrze jedz

1. NA CZYM POLEGA „SKALOWANIE” SYSTEMÓW KŁŻ?

W pierwszym odcinku, prezentujemy różne aspekty „skalowania” systemów KŁŻ czyli działania podejmowane na rzecz zwiększenia ich roli w gospodarce żywnościowej oraz wpływ pandemii na rozwój lokalnych rynków dla żywności produkowanej lokalnie w oparciu o krótkie łańcuchy dostaw.

2. JAK SIĘ ZMIENIA RYNEK ŻYWNOŚCI W POLSCE (NA TLE UE)?

W drugim odcinku, przybliżymy zmiany, które następują na rynku żywności. Zwracamy uwagę na trendy i nowe zjawiska pojawiające się na rynku żywności w Polsce i w innych krajach UE, w tym żywienie terapeutyczny i rynki lokalne. Pytamy na ile zmiany zachodzące na rynku stwarzają nowe możliwości dla rozwoju systemów KŁŻ? Pytamy, czy mali producenci żywności korzystają czy też tracą na tych zmianach?

3. JAK WYGLĄDA PRODUKCJA I PRZEWÓRSTWO W MAŁEJ SKALI W POLSCE?

W ostatnich latach następuje renesans produkcji w małej skali. Wynika to m. in. z nowych możliwości technologicznych, zmian postaw po stronie konsumentów, oraz zmian w przepisach oraz polityki wobec małych gospodarstw rolnych. Ale są też realne ograniczenia i bariery, takie jak brak adekwatnego dostępu do zasobów wodnych czy też problemy z logistyką docierania do klienta. Jaka jest zatem perspektywa produkcji w małej skali? Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi zapowiada kolejnych udogodnień i możliwości dla produkcji rolnej w małej skali (m. in. możliwość wprowadzenia ubojni przy gospodarstwach rolnych). Pytamy na ile takie inicjatywy przekładają się na trwałe i znaczące zmiany na rynku żywności?

4. DLACZEGO WSPÓŁPRACA SIĘ OPŁACA?

Podstawa dla skalowania systemów KŁŻ to współpraca, partnerstwo i działania zbiorowe producentów i konsumentów oraz interesariuszy. Jakie są reguły czy zasady skutecznej współpracy? Posługując się przykładem Wiejskiej e-skrzynki, przedstawiamy ciekawe wzorce i doświadczenia. Pytamy o niebezpieczeństwach działania w pojedynkę.

5. KORZYŚCI Z RHD I MOŻLIWOŚCI WSPÓLNEJ DYSTRYBUCJI I SPRZEDAŻY

W tym odcinku opowiadamy o doświadczeniach i oczekiwaniach rolników i producentów działających w Wiejskiej E-skrzynce wynikających z nowych możliwości prawnych (w szczególności RHD) oraz nowych możliwości organizowania wspólnej dystrybucji i sprzedaży.

6. WSPÓŁPRACA ROLNIKÓW ORAZ ROLA, INICJATYWA I ODPOWIEDZIALNOŚĆ KONSUMENTÓW

W szóstym odcinku zastanawiamy się nad rolą, inicjatywą i odpowiedzialnością konsumentów. Zwracamy uwagę na fakt, że wiele inicjatyw tworzenia rynków lokalnych wychodzą dzisiaj od konsumentów, samorządów i innych instytucji pozarolniczych. Zwracamy uwagę na problem marnotrawienia żywności i odpowiedzialności konsumenta. Krótkie łańcuchy dostaw, to nie tylko sprawa rolników.

7. INKUBATOR KUCHENNY JAKO ANIMATOR ROZWOJU RYNKU LOKALNEGO

Na podstawie doświadczenia i przykładu Inkubatora Kuchennego w Stryszowie, odcinek siódmy opowiada o możliwościach i potrzebie zintegrowanego podejścia do tworzenia rynku lokalnego. Opowiadamy o ograniczeniach, ale też o atutach, działania w pojedynkę. I o tym, że wciąż są nie wykorzystane możliwości.

8. JAKA MOŻE BYĆ ROLA SAMORZĄDÓW TERYTORIALNYCH W SKALOWANIU SYSTEMÓW KŁŻ?

Odcinek ósmy poświęcamy samorządom oraz inicjatywom związanych z propagowaniem żywności lokalnej oraz systemów KŁŻ poprzez zamówienia publiczne oraz inne instrumenty w dyspozycji sektora publicznego. Pokazujemy przykład i doświadczenie Starostwa Powiatowego w Łomży w tym zakresie oraz przedstawiamy perspektywę wiceministra Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o priorytetach ze strony Rządu.

9. O KORZYŚCIACH MAŁEGO PRZETWÓRSTWA I DZIAŁANIU W POJEDYNKĘ – ZAGROŻENIA I MOŻLIWOŚCI

Przedsiębiorczość to klucz do sukcesu. Ci, którym się powiodło, opowiadają w tym odcinku o swoich doświadczeniach, motywacjach i o tym, czego oczekują od współpracy z innymi. Ważne aby mieć przekonanie do własnych możliwości i dysponować produktem, który wzbudza zainteresowanie konsumentów

10. DLACZEGO WARTO UTRZYMYWAĆ MAŁE GOSPODARSTWA ROLNE?

W odcinku dziesiątym skupiamy się na małych gospodarstwach rolnych oraz konsekwencje ich zanikania. Na ile systemy KŁŻ mogą być ratunkiem dla przetrwania małych gospodarstw rolnych, w szczególności na terenach górskich i słabych ekonomicznie? Na ile gospodarstwa rolne są częścią przyszłości rozwoju systemów KŁŻ w Polsce? Czy faktycznie małe gospodarstwa rolne stanowią niewykorzystany potencjał produkcyjny i klucz do bezpieczeństwa żywnościowego. Jak wygląda sprawa małych gospodarstw rolnych w górach? Jakie są oczekiwania wobec Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi?

11. ROLNICTWO EKOLOGICZNE SZANSĄ DLA SKALOWANIA SYSTEMÓW KŁŻ?

Rolnictwo ekologiczne ma coraz większe znaczenie w polityce rozwoju wsi i rolnictwa, zarówno w Polsce jak i zagranicą oraz na szczeblu Komisji Europejskiej. W jaki sposób wspieranie rolnictwa ekologicznego oraz żywności ekologicznej przekłada się na rozwój i skalowanie systemów KŁŻ i wice-wersa? Skoro rolnictwo ekologiczne stało się priorytetem dla programów wspierania rolnictwa i rozwoju wsi, a w dodatku rośnie moda na żywność ekologiczną wśród konsumentów, to dlaczego w Polsce ubywa certyfikowanych gospodarstw ekologicznych i przetwórców żywności ekologicznej?

12. INNOWACYJNE MODELE SPRZEDAŻY

Program ostatni podsumowujący pokajue nowe modele organizacji sprzedaży, które już są stosowane w kraju i zagranicą. Prosumenckie rozwiązania wyglądają obiecujące. Ale jak jest naprawdę? Jak różne podejścia przekładają się na zwiększenia skali systemów KŁŻ oraz ich oddziaływanie na rozwój obszarów wiejskich?


 

"Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Europa inwestująca w obszary wiejskie”

Instytucja zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
„Operacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu II Pomocy Technicznej „Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich”  Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020”

Instytucja odpowiedzialna za treść informacji IsoTech sp. z o.o.
Kampania medialna Wiedz i Mądrze Jedz 2020 – czyli jak zwiększyć oddziaływanie krótkich łańcuchów dostaw żywności na rozwój zrównoważony obszarów wiejskich by wdrożyć Europejski Zielony Ład w Polsce.